لیلاز افزود: وقتی با آمریکا درگیریم و بارها شاهد بدعهدی این کشور بوده ایم، نباید اوراق قرضه این کشور را خریداری می کردیم.
وی اضافه کرد: برای انجام هر کاری باید برنامه داشته باشیم و همه عوامل را در نظر بگیریم. باید بدانیم ممکن است تحریم کنند، نفت به فروش نرسد، سپرده های ما را بلوکه کنند و…؛ فقط بحث دو میلیارد دلار نیست. وقتی شعله سماور را بیشتر کنیم، آب زودتر به نقطه جوش می رسد.
این تحلیلگر اقتصادی گفت: در افتادن با نظم جهانی کنونی بزرگ ترین تصمیمی است که یک ملت می تواند اتخاذ کند اما به مقدمه سازی نیاز دارد. اگر می خواهیم با آمریکا مقابله کنیم باید مقدمات کار را آماده کنیم؛ نه اینکه اقتصاد به واردات وابسته شود.
این کارشناس اقتصاد سیاسی گفت: دولت پیشین ایران نه فقط مقدمات را آماده نکرد بلکه به اقدام های وارونه دست زد؛ یعنی در هشت سال دولت نهم و دهم، واردات ایران از ۳۵ میلیارد به ۱۰۰ میلیارد دلار رسید، وابستگی ما به وارات گندم از صفر به سالیانه هفت میلیون تن افزایش یافت، یارانه سوخت از پنج درصد جی.بی.تی به ۲۶ درصد رسید.
لیلاز ادامه داد: اگر دولت دهم می خواست با غرب در بیفتد، چرا شرایط را بدتر کرد و اکنون که آقای روحانی با برگشت به عقب می خواهد مشکلات را کم کند و اوضاع را بهبود ببخشد، با مخالفت روبرو می شود.
وی افزود: مشکل ما همین دو میلیارد دلار نیست؛ چرا باید واردات بنزین تا سال ۱۳۸۹ سه برابر شود و ضریب خودکفایی امنیتی ایران را کاهش داد و بعد از آغاز تحریم مجبور شدیم از پتروشیمی ها بنزین استخراج کنیم؛ آن هم با هزینه ۱۰ برابری و ۱۰ برابر آلودگی بیشتر.
لیلاز گفت: وقتی می خواستیم برای دعوا آماده شویم، باید اوراق و دارایی ها را کم کم بیرون می کشیدیم.
قیمت بنزین را اصلاح می کردیم و مصرف را پایین می آوردیم تا اکنون گرفتار دعاوی بین المللی نشویم.
هیات وزیران کارگروهی را مامور بررسی حکم توقیف دو میلیارد دلار از اموال ایران در آمریکا و پیگیری استیفای این حقوق کرد.
وزیر امور اقتصادی و دارایی مسئولیت این کارگروه را برعهده دارد و وزیران امورخارجه، اطلاعات، دادگستری و رئیس کل بانک مرکزی عضو آنند.
