به گزارشافق و به نقل از ایران ورزشی، پهلوان درباره حضور در اردوی تیم جوانان صحبتهای جالبی انجام میدهد: «برای استعدادیابی تیم جوانان در مشهد تست گذاشتند. حدود ۴۰۰ بازیکن آمده بودند و در نهایت یک تیم ۲۳ نفره انتخاب شد. قرار بود این تیم به منظریه تهران برود و در مسابقات استعدادیابی شهرهای مختلف شرکت کند. متاسفانه مشهد بودجه نداشت و تیم را به تهران نفرستاد. اکبر محمدی خودش به مشهد آمد و دو بازیکن را برای تیم جوانان انتخاب کرد. من و یک بازیکن دیگر. از آنجا به تیم جوانان دعوت شدم، سپس به گسترش فولاد رفتم و در نهایت هم ذوبآهن، سپاهان و باز هم ذوبآهن.»
پهلوان درباره سختیهای دوران کودکیاش هم صحبت میکند: «زندگیمان خیلی سخت میگذشت. پدرم کارگر ساختمان بود و با ۴ بچه واقعا مشکل بود که در مشهد و با آن هزینههای بالا زندگی کنیم. تازه خانه هم نداشتیم و اجاره نشین بودیم. پدرم به تنهایی ما را رساند به اینجا که حالا هستیم. شکر خدا خانوادهام عاشق فوتبال بودند. پدرم همیشه میگفت اول فوتبال و بعد درس. او دوست نداشت بچههایش کار کنند و به من هم اجازه نمیداد جز فوتبال و درس به موضوع دیگری فکر کنم. میگفت خودم کار میکنم، شما به فکر زندگی باشید. در همه شرایط پشتیبان ما بود، البته در کنار مادرم. من هم اولین پولهایی که از فوتبال گرفتم را جمع کردم و برای پدر و مادرم خانه خریدم. البته این هدیه کوچک نمیتواند زحمات آنها را جبران کند.»
پهلوان از کودکی به فوتبال علاقه داشت: «حانوادهام میگویند اینقدر به فوتبال علاقه داشتم که وقتی سه چهار ساله بودم از برادرم میخواستم تا پشت لباسم شماره بزند. البته کفشهای برادرم را میپوشیدم و فوتبال بازی میکردم چون برایم بزرگ بود بارها پایم در رفت و مجبور شدم آن را جا بیندازم. از کودکی هم به شماره ۱۰ علاقه داشتم اما به جز یک بار در تیم بابک، هرگز قسمت نشد که این پیراهن را بر تن کنم. خیلی دوست دارم که در یک تیم بزرگ بتوانم
شماره ۱۰ باشم.»
تکنیک، مهمترین خصیصه بازی پهلوان است. خصوصیتی که البته ذاتی است و از کودکی در او شکل گرفته: «از بچگی دوست داشتم دریبل بزنم. هیچ یک از هم تیمی هایم را نمیدیدم. همه از دستم عاصی بودند. میگفتند چرا پاس نمیدهی؟ برای خودم بد میدانستم که پاس بدهم. فکر میکردم اگر پاس بدهم همه تصور میکنند که بازیکن ضعیفی هستم. بعدها که حرفهایتر بازی کردم فهمیدم که فوتبال یک بازی گروهی است و باید همه در کنار هم تلاش کنند تا به موفقیت برسند.»
این روزها برای پهلوان لقب لئو پهلوان را در نظر گرفتهاند. آن هم به خاطر تکنیک بالای این بازیکن. اولین بار چه کسی این لقب را به پهلوان داد؟ او در جواب میگوید: ««برادرانم در خانه مرا لئو صدا میزدند. این لقب به بازیکنان ذوبآهن هم رسید. تا جایی که آنها در تمرین به من میگفتند لئو. مسی فوقالعاده است. من کجا و او کجا؟ اصلا نباید چنین مقایسهای انجام شود اما این لقب را برایم ساختهاند و من هم خوشحالم که توانستهام برای ذوب آنقدر مثمر ثمر باشم که چنین لقبی را برایم در نظر بگیرند. مسی اعجوبه است. یک بازیکن بی نظیر که دیگر تکرار نمیشود. در فوتبال مدرن دنیا که فضا کم است و بر عکس تراکم بازیکنان زیاد، سخت است که یک بازیکن دریبل بزند و کارهای تکنیکی انجام بدهد. مسی اما همه کار میکند. مثل آب خوردن توپ را از فضایی کوچک بیرون میکشد و آن را به موقعیتی خطرناک تبدیل میکند. زمان بازی مارادونا فوتبال اینقدر پیشرفت نکرده بود و فضا در زمین تا دلتان بخواهد وجود داشت اما این کارهایی که مسی در این شرایط انجام میدهد خارق العاده است و به نظرم هیچ بازیکن دیگری نمیتواند انجامش بدهد.»
الگوی پهلوان در ایران علی کریمی است: «فوتبال علی کریمی را خیلی دوست داشتم. شاید چون تکنیکی بود و من هم عاشق این سبک بازی ام. کریمی اعجوبه بود. قسمت این بود که مقابلش هم بازی کنم اما با قاطعیت میگویم که مثل او دیگر نمیآید.»
هدف ذوبآهن در آسیا؟ این سوال بعدی از پهلوان است که اینگونه پاسخ میدهد: «خدا را شکر بهترین تیم مرحله گروهی آسیا بودیم. در جام حذفی هم به فینال رسیدهایم. هدف ما قهرمانی در هر دو جام است. باید خاطرات ذوبآهن در سالهای گذشته را تکرار کنیم و البته این بار به مقام قهرمانی آسیا برسیم. فکر میکنم میتوانیم این موفقیتها را تکمیل کنیم. فقط کمی تلاش میخواهد و البته تمرکز.» سردار آزمون چند روز قبل در مصاحبهای مدعی شد که پهلوان میتواند به فوتبال اروپا ترانسفر شود. بال تکنیکی ذوبآهن در این باره هم صحبت میکند: «سردار به من لطف دارد. در تیم جوانان چهار بازیکن بودیم که میتوانستیم لژیونر شویم. سردار، علیرضا جهانبخش، بهنام برزای و من. ۲، ۳ تیم مرا میخواستند اما خب شرایط برای لژیونر شدن من مناسب نبود. کسی پشتم نبود و راهنماییام نکرد. الان هم البته دیر نشده. دو هدف شخصی دارم. یکی بازی برای تیم ملی و دیگری ترانسفر به فوتبال اروپا. امیدوارم که به هر دو هدفم برسم.»