به گزارش مهر، ونیکا کلسی، آتشنشان داوطلب و بنیانگذار این جعبهها در این باره میگوید: «تاکنون دو پناهگاه امن در یک ایستگاه آتشنشانی در ایالت ایندیانا ساخته شده و به عنوان یک ابتکار تازه برای مادرانی است که در موقعیتهای حساس و بحرانی هستند و نمیدانند با بچههای ناخواستهای که متولد شده، چهکار کنند. خود من در سال ۱۹۷۳ نوزادی را رها کرده بودم و با اینکه این کار بر اساس قوانین پناهگاه امن بوده، اما همیشه نگران بچهام بودهام.»
قانون پناهگاه امن برای مادرانی است که نوزادان تازه متولد شدهای دارند که نمیخواهند و نمیتوانند از آنها نگهداری کنند و بر اساس این قانون میتوانند نوزادشان را در ایستگاههای آتشنشانی، پلیس و بیمارستان رها کنند و کسانی هم که این بچهها را پیدا میکنند، آنها را به مراکزی میسپارند تا شرایط نگهداری خوبی برایشان وجود داشته باشد.
به دلیل وجود این قانون شاید طبیعی به نظر برسد که یک روز وقتی کسی وارد ایستگاه پلیس میشود، نوزادی را ببیند که تنها در گوشهای افتاده و گریه میکند. مونیکا هم برای اینکه خطرهای احتمالی را کاهش دهد، این جعبهها را طراحی کرده است و هفته قبل اولی و به تازگی دومین جعبه را در دیوار آنشنشانی جای داده است.
نحوه کار این جعبهها هم به شکلی است که وقتی در آن باز و دوباره بسته میشود، قفل میشود و همچنین در آن دستگاه تهویه هوا و تنظیم کننده دما وجود دارد، در همین حین به دلیل حرکتهای نوزاد و وجود سنسور حساس به حرکت، مرکز کمکهای پزشکی و آتشنشانی خبردار میشود و مامورین برای بردن کودک حاضر میشوند.
مونیکا میگوید که از ایالتهای دیگر تماسهایی داشته که از او درباره این جعبه و نحوه کارکردش میپرسند و این مشخص میکند که در دیگر منطقهها هم دوست دارند چنین جعبههایی راه بیفتد تا امکان خوبی برای رشد کودکان ناخواسته به وجود بیاید. او حتی به دنبال برنامه ریزیهایی است که بتواند ۱۰۰ جعبه را در نقاط مختلف ایالت بسازند.
او همچنین معتقد است که این جعبهها آخرین راه چاره این مادران است و حالا که این کار مورد توجه قرار گرفته است، سعی میکند برنامههایی را برای مادران داشته باشد تا بتوانند بچههایشان را بزرگ کنند.