*به نظر شما تنها انگیزه ادامه فوتبال در خارج از کشور مسائل مادی است؟
بازی کردن در امارات و کشورهای عربی تنها به خاطر مسائل مادی است اما شرایط در اروپا با سایر کشورها فرق دارد. بازیکنی که به اروپا می رود به همه چیز می رسد. من چهار ماه به اروپا رفتم و نشد به خاطر بیماری ام بیشتر بمانم ام ادیدم که شرایط فوتبال اروپا چقدر با ایران و سایر کشورها متفاوت است.
*شاید فوتبال در اروپا به خاطر شرایط اقتصادی اش در کنار مسائل فنی سبب شده تا هر کسی نتواند وارد فوتبال قاره سبز شود؟
در کنار این دو مساله که اشاره کردید از خیلی جهات قابل قیاس با ایران نیست. آنجا با فوتبال زندگی می کنند و بابت ورزش کردن خوشحال اند. در اروپا فوتبال را با شادی و هیجان آغاز می کنند و در طول بازی از آن لذت می برند. اما در فوتبال ایران احساس وجود ندارد.
*نظر شما درمورد اقامت گرفتن برخی از ورزشکاران چیست؟
باور کنید بیشتر برای پز دادن است. مثل گرفتن خط رند و بی.ام.و خریدن می ماند. در فوتبال ایران به جای اینکه فکر بازی شان باشند دنبال همین کارها هستند.
*ماجرای رفتن شما به منچستر هم پس از این سال ها چند وقت پیش مجددا مطرح شد. چرا فدراسیون به شما رضایت نامه نداد؟
در برهه ای از زمان به واسطه شرایط کشور فوتبال حرفه ای تعطیل بود و مجبور شدم به انگلیس بروم و یک ماه هم آنجا ماندم. قرار شد در تیم ذخیره های منچستر تست فنی بدهم.
*چرا با تیم اصلی تست ندادید؟
قرار بود در صورت موفقیت در تست ذخیره ها با تیم اصلی تمرین کنم. آن زمان در منچستر ۵ بازیکن اسکاتلندی حضور داشتند که من در جام جهانی با آنها بازی کرده بودم. با هم خوش و بش می کردیم و همیشه با احترام با من برخورد می کردند. در این مدت با بولتون، استوک سیتی و هادل فیلد که آن زمان دسته سوم بود بازی کردم. با بلکبرن و برنلی هم بازی کردم و مربی دروازه بان های منچستر که ایرلندی بود مرا تایید کرد و قرار شد به ایران بیایم و رضایت نامه بگیرم اما فدراسیون عملا تعطیل بود و نتوانستم رضایتنامه بگیرم.
*یعنی هیچ کس نبودید به شما رضایت نامه بدهد؟
به هر کسی می گفتم، می گفتند فدراسیون ندارم. با مسئولان منچستر تماس گرفتم و شرایط را در آن زمان توضیح دادم اما قوبل نکردند و تنها داشتن رضایت نامه را برای عقد قرارداد لازم دانستند. در آن شرایط یک رضایت نامه تقلبی درست کردم و به انگلیس رفتم اما فهمیدند و قبول نکردند. بعد از سه ماه مصطفوی رضایت نامه داد که دیر شده بود و منچستر دروازه بان استخدام کرده بود. اگر به خاطر شرایط آن روزهای ایران نبود من لژیونر شده بودم.
*در آن مدتی که برای تست رفته بودید حقوق هم به شما می دادند؟
یک ماه در هتل زندگی می کردم و ماشین هم در اختیار ما بود. هفته ای ۲۵۰ پوند هم پول توجیبی می دادند بدون آن که قراردادی داشته باشم. بعد از یک ماه اجازه دادند همسرم و آتیلا را هم بیاورم.
*روزنامه ها مطلبی هم در این مورد نوشتند؟
به آن صورت روزنامه ای نبود اما بعدها کیهان ورزشی تیتر زد منچستر، حجازی را می خواست.
