این پیانیست در اینباره به خبرنگار سرویس موسیقی ایسنا، توضیح داد: همیشه آرزو داشتم دین خود را به استاد فقیدم «مرتضیخان محجوبی» ادا کنم. برای همین با نوازندگی به سبک و سیاق ایشان، آموزش شاگردان متعدد و انتشار ردیف و کتاب دستنوشتههای استادم به نام «مشق استاد» سعی کردم که نوازندگی موسیقی اصیل ایرانی را با پیانو و سبک مرتضیخان محجوبی اشاعه دهم.
ملکپور ادامه داد: تمام تلاشم این است که نام استادم فراموش نشود و تا همیشه بر تارک موسیقی اصیل ایران بدرخشد.
این هنرمند تأکید کرد: متأسفانه از نسل شاگردان استاد محجوبی که به سبک و سیاق ایشان پیانو مینواختند، کسی باقی نمانده است و اشخاصی که در حال حاضر در ایران پیانو مینوازند، بیشتر از سبک استاد جواد معروفی پیروی میکنند. علتش هم این است که در مکتب معروفی، آموزش موسیقی براساس نت است، در حالی که در مکتب استادانی مانند محجوبی، شهناز، کسایی و … انتقال مفاهیم هنری از طریق ارتباط مستقیم استاد و شاگرد، در طول سالهای طولانی انجام میشود که در اصطلاح موسیقی، به آن روش «سینه به سینه» میگوییم.
ملکپور همچنین اظهار کرد: امیدوارم سبک بینظیری که در پیانونوازی با «مرتضیخان محجوبی» آغاز شد و او خودش ادامهدهنده این راه است، به ورطه فراموشی سپرده نشود و تداوم یابد.
به گزارش ایسنا، آلبوم «در آینه خیال» شامل همنوازی و بداههنوازی پیانو و تار در دستگاههای ماهور، همایون و سهگاه است. اجراهای این آلبوم در سالهای ١٣٨٢ تا ١٣٨۵ با نوازندگی پیانوی ملکپور، تار مهیار مشفق و همراهی تنبک شادروان بهزاد رضوینیا و سعید جلالیان انجام شده است.
آلبوم موسیقی «به که مانی» نیز از همین هنرمند بهتازگی منتشر شده است که شامل دو بخش آوازی، یعنی شور مرکب با کلامی از سعدی و افشاری با کلامی از حافظ است. مظفر شفیعی نیز خوانندگی این آلبوم را برعهده دارد. این آثار از سوی موسسهی «آوای هنر و اندیشه» منتشر شدهاند.
فخری ملکپور تنها شاگرد مرتضیخان محجوبی است که هنوز به سبک او پیانو مینوازد.