به گزارش افق به نقل از فرارو، در اولین ساعات روز چهارشنبه هفتم شهریور۱۳۶۰خبرگزاری ها و رادیو و تلوزیون خبر فرار ابولحسن بنی صدر رئیس جمهور معزول ایران را اعلام کردند.
بنی صدر در حالی با یک فروند هواپیمای نظامی بوئینگ ۷۰۷ به پاریس فرار کرد که در ۳۱ خرداد همان سال با رای عدم کفایت سیاسی از ریاست جمهوری عزل شده بود؛ گفته می‌شود وی پس از رای عدم کفایت سیاسی و متعاقب آن فرمان امام در عزل از ریاست جمهوری تا زمان فرار خود در خفا زندگی می کرد و احتمالا با سرکرده منافقین در حال کشیدن نقشه فرار از ایران بوده است.
در شامگاه سه شنبه ششم مرداد ماه ۱۳۶۰ بنی صدر با هواپیمای ربوده شده‌ای که “بهراد معزی” خلبان شاه آن را هدایت می کرد به طور غیرمجاز، پیش از آنکه هواپیماهای شکاری نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران به این هواپیما برسند از مرز ایران خارج شد و با عبور از کشورهای ترکیه، قبرس، یونان و شمال ایتالیا در یک فرودگاه نظامی واقع درحومه پاریس به زمین نشست.
بنی صدر بلافاصله پس از ورود به فرانسه درخواست پناهندگی سیاسی کرد و گفت از آن جهت فرانسه را به عنوان اقامتگاه سیاسی خود برگزیده که قبل از پیروزی انقلاب، بخشی از زندگی خود را در آنجا بوده و امیدوار است به زودی به ایران بازگردد.
مسعود رجوی، یکی از رهبران سازمان مجاهدین خلق که در مدت زندگی مخفی بنی صدر از او حمایت می کرد نیز در کنار وی وارد پاریس شد و در آنجا اقامت کرد.
بلافاصله پس از علنی شدن داستان فرار بنی صدر و رجوی، اخبار مربوط به اظهارنظرهای رسمی و اقدامات دیپلماتیک جمهوری اسلامی در خصوص اعلام مجرمیت فراریان و ضرورت استرداد آنها در صدر خبرها قرار گرفت.
میرحسین موسوی وزیرخارجه وقت گرچه فردای آن روز در مصاحبه ای اعلام کرد که ایران به طور رسمی تقاضای استرداد بنی صدر را تسلیم سفارت فرانسه در ایران کرده اما دولت فرانسه به این درخواست پاسخ منفی داد و بنی صدر برای همیشه در فرانسه ماند و به فعالیت ضد جمهوری اسلامی پرداخت.
