شاید کری‌های علیرضا منصوریان قبل از شروع فصل برای پرسپولیسی‌ها و داربی هفته ششم را بشود طبیعی تلقی کرد یا درگیری‌های طاهری و منصوریان را بشود زیر سبیلی رد کرد. حتی می‌شود مسایل رخ داده در پرسپولیس در فصل نقل و انتقالات و دعوای این تیم بر سر کنعانی‌زادگان را نشنیده گرفت اما رقابت عجیب استقلال و پرسپولیس بر سر موضوعی است که به هیچ‌وجه قابل پذیرش نیست.

استقلال و پس از آن، پرسپولیس تصمیم گرفته‌اند که امسال علاوه بر فوتبال در رشته‌های غیرفوتبالی مثل تیراندازی، قایقرانی، هندبال و… تیمداری کنند. سنگ بزرگی که دو باشگاه بزرگ تهرانی برداشته‌اند و باید از همان اول کار سقوط کرده تلقی کنیم. این تصمیم کاملا دور از عقلانیت و انصاف است.

طبق اعلام وزارت ورزش و جوانان، پرسپولیس حدود ۱۰۰ میلیارد و استقلال بیش از ۸۰ میلیارد تومان بدهی دارند که باید پرداخت شود. معلوم نیست با این حجم از بدهی‌های میلیاردی، چرا استقلال و پرسپولیس برای تیم‌داری در رشته‌های غیرفوتبال علاقه نشان داده‌اند؟ آیا باشگاهی مثل پرسپولیس که هنوز پرونده مطالبات تیم کشتی سابق‌اش باز است، ترجیح داده به جای پرداخت حق و حقوق آنها تیم جدید تاسیس کند؟ یا استقلالی که طلبکاران زیادی دارد آیا حقوق حلال آنها را نادیده گرفته و به سراغ خرج‌تراشی تازه رفته است؟

بدهکاران بزرگ فوتبال ایران، این روزها که رقم‌های میلیاردی قراردادهای تازه‌شان منتشر شده بهتر است برای اصلاح نظام پولی خود اندیشه کنند تا این «میلیاردهای» تازه به نمکی روی زخم «بدهی‌های» کهنه تبدیل نشود.

جز استقلال و پرسپولیس، باشگاه‌های دیگری هم هستند که بدهی‌های کلان دارند و در رشته‌های مختلف تیم‌داری می‌کنند اما چنین باشگاه‌هایی از سال‌ها قبل ساختار ویژه داشته‌اند و به معنای واقعی کلمه باشگاه هستند.

چطور وقتی یک باشگاه هنوز نمی‌تواند برای تمرین‌های روزانه‌اش زمین تمرین مناسب پیدا کند، فکر کرده که می‌تواند چند تیم در رشته‌های مختلف اداره کند؟

بدهکاران سودازده این بار با دست خود، تیم‌های‌شان را به حاشیه می‌برند و نمی‌گذارند که آرامش در اردوی‌شان حاکم باشد. آیا طلبکاران استقلال و پرسپولیس با شنیدن خبر ورود سرخ‌آبی‌ها به غیرفوتبال خوشحال می‌شوند یا به یاد طلب وصول نشده قدیمی خود می‌افتند و آه می‌کشند؟ آه مظلوم گریبانگیر است.