مرحوم حضرت آیت الله العظمی بهجت می فرمود: برای پیدا کردن چیز گم شده، این دعا خوانده شود، خوب است:
اللهم انی اسالک – یا مذکر الخیر و فاعله و الامر به، – ان تصلی علی محمد و آل محمد، و تذکرنی ما انسانیه الشیطان.
خدایا، ای به یادآورنده ی خیر و انجام دهنده ی آن و فرمان دهنده ی به آن، از تو می خواهم بر محمد و آل محمد او درود فرستی و آن چه را که شیطان از یاد من برده است، به یادم آوری.
هم چنین این دعا برای به یاد آوردن چیزهایی که فراموش شده مؤثر است. روایتی نیز در این باره از امام حسن عسکری (علیه السلام) نقل شده است.
هم چنین صلوات برای نجات از ازدحام مؤثر است. مرحوم آقای زنجانی به درس شیخ ابوالقاسم قمی (رحمه الله علیه) می رفته است، (و آقای خمینی (رحمه الله علیه) هم در آن شرکت می کرد.) ایشان به آقای زنجانی فرموده بود: فلان کتاب را بیاورید. کتاب دیگر را آوردند. ایشان فرمود: گفتم فلان کتاب را بیاورید.
سنقرئک فلا تنسی.
به زودی بر تو فرا خواهیم خواند، تا فراموش نکنی.
چه استبعادی دارد که این آیه نیز برای دفع فراموشی خوانده شود؛ زیرا که در روایت است:
خذ من القرآن ما شئت لما شئت.
هر بخش از قرآن را برای هر چه خواستی، بر گیر و بهره مند شو.
و این روایت، تذکر و نیسان را نیز شامل می گردد. هم چنین به نظرم در روایت است که:
یستشفی به لکل داء.
با قرآن می توان برای بهبودی هر بیماری توسل جست.
با داشتن قرآن و عترت و علمای معاصر باز این قدر به آمریکا و شوروی گدایی می کنیم، تا تفضیلا چیزی به ما بدهند. حاضریم صبح تا شام سر راه آنها بنشینیم تا پنج قِران به ما بدهند. صورت ظاهر ریال ها را می بینیم، ولی باطن آن را که استعباد و نوکری است، درک نمی کنیم.
کتاب در محضر حضرت آیت ا…. العظمی بهجت – ص ۱۱۳
محمد حسین رخشاد
