وی در پاسخ به این سوال که خاطرهانگیزترین داربی که به یاد دارد کدام بازی است بیان کرد: داربی معروفی که در آن ما ۲ بر صفر عقب افتادیم و در ادامه ۲ بر ۲ شد و در نهایت کار به زد و خورد کشید برای من خاطرات زیادی دارد (داربی ۳۸). اولش خیلی بد بازی کردیم ولی به بازی برگشتیم و کار به تساوی کشیده شد. داشتیم میبردیم که دعوا شد. خیلی اتفاقات عجیب رخ داد. بعد از بازی هم از هر تیم ۴-۵ نفر را گرفتند و بردند بازداشتگاه.
عبداللهی که در داربی ۴۹ که با تساوی ۲ بر ۲ به پایان رسید و در آن بازی هم درگیری ایجاد شد سرپرست استقلال بود، در پاسخ به این سوال که آیا درگیری این داربی هم مانند داربی ۳۸ بود، گفت: نه اصلا شبیهاش هم نبود. در بازی مورد اشاره شما پرویز برومند و پایان رافت با هم درگیر شدند. ظاهرا رافت چند بار روی برومند خراب شده بود و این مسئله در نهایت باعث عصبانی شدن برومند شد. خدا را شکر این بازی ختم به خیر شد ولی آن داربی ۳۸ چیز عجیبی بود.
پیشکسوت استقلال که تجربه بازی در داربی معروف سال ۵۲ را دارد در پاسخ به این سوال که آیا در آن بازی چند بازیکن کمکاری کردند، اظهار کرد: آن موقع ما جوان بودیم. تیم خوبی داشتیم و حتی همان بازی غلامحسین مظلومی یک توپ به دیرک دروازه زد و یک فرصت خوب را از دست دادیم. متاسفانه قبل از بازی یک درگیری در تیم ما ایجاد شد یا شاید بهتر بگویم تمرکز برخی از بازیکنان به هم خورد. اینکه چند بازیکن کمکاری کرده باشند صحت ندارد یعنی حداقل من قائل به آن نیستم. در آن بازی قرار بود رشیدی دروازه بایستید ولی به یک باره قرار شد خدابیامرز حجازی در درون دروازه قرار بگیرد. رشیدی هم جوان بود و خیلی ناراحت شد. ۱۰ دقیقه قبل از بازی گفتند رشیدی خودش در دروازه بایستد. طبیعی بود او روحیه کافی نداشت و تمرکزش به هم ریخته بود. به همین دلیل با تمرکز کافی درون دروازه قرار نگرفت.
خبر ورزشی