هریک از ناطقان میان دستور هفت دقیقه وقت دارند تا موضوعاتی که در نظر دارند را بیان کنند، گرچه این میزان وقت برای ناطقان اضطراری به ۵ دقیقه هم کاهش می یابد. هیات رئیسه مجلس معمولا پس از پایان یافتن وقت به ناطقان زمان را متذکر می شوند و بین یک تا دو دقیقه به آنها فرصت می دهند تا مطالب خود را جمع بندی و بیان کنند.
وقتی زمان قانونی کشت زر تمام شد، یکی از اعضای هیات رئیسه زمان را به او تذکر داد.. مسعود پزشکیان، رئیس جلسه چند بار از او خواست که بقیه مطالب خود را به رسانه ها بدهد. اما کشت زر توجهی نکرد. او به خواندن نطقش ادامه داد. نماینده بهبهان در نطقش درباره حوزه انتخابیهاش سخن می گفت.
سپس پزشکیان بلندگوی ناطق را قطع کرد. این کار، امری عادی در جریان مدیریت جلسه محسوب می شود. سپس اسم ناطق بعدی خوانده شد. اما کشت زر با وجود خاموش شدن میکروفونش، خواندن نطقش را ادامه داد و حاضر نمی شد جایگاه را به ناطق بعدی تحویل دهد و جلسه معطل او مانده بود.
تا آنجاکه حدود ۱۰ نفر از نمایندگان به جایگاه رفتند و با صلوات کشت زر را پایین آوردند. اما او همچنان ناراضی به نظر می رسید و حتی وقتی نطق سخنران بعدی نیز تمام شد، صدای نمایندگان به گوش می رسید که تلاش می کردند او را راضی کنند.