به گزارش افق، پرویز مظلومی به عنوان کسی که از سال ۱۳۵۱ در کنار مرحوم منصور پورحیدری به عنوان یار همیشگی او فعالیت می‌کرد مطمئنا حرف‌های بسیار زیادی در دل از او دارد. البته مظلومی همیشه سعی کرده حرف‌هایش را در دل نگه دارد و در این گفت‌وگو معتقد است استقلال مردی را از دست داد که شاید سال‌های سال خلاء او حفظ شود. مظلومی که منصور پورحیدری را حامی همیشگی خود می‌دید، وقتی از خاطرات او سخن گفت با صدایی بغض‌‌آلود صحبت می‌کرد و اعتقاد داشت همه خانواده استقلال باید رفتارهای او را الگو قرار بدهد.
متن گفت‌وگوی مظلومی را در زیر می‌خوانید.
*ابتدا از اتفاق تلخی که برای خانواده استقلال رخ داد صحبت کنید.
چه بگویم؟ مردی را از دست دادیم که یک جنتلمن واقعی بود. او یک بزرگ‌مرد بود که حرفش برو داشت. فقط این را بگویم بی‌نهایت از مردم سپاسگزارم و معتقدم که آنها برای منصور سنگ تمام گذاشتند.
جا دارد مسئولین ورزش کشور قبل از بیماری و فوت پیشکسوتان به فکر آنها باشد. ما پیشکسوتان زیادی داریم که مشکلات زیادی دارند و ان‌شاءالله با حضور وزیر جدید این مشکلات از سر راه برداشته شود. فدراسیون فوتبال هم در این زمینه نقش مهمی دارد و می‌تواند تاثیرگذار باشد.
فارس: چه جمله‌ای از مرحوم پورحیدری در ذهن‌تان نقش بسته است؟
همیشه به من می‌گفت صبور باش. او مشکلات من را می‌دید و مدام به من می‌گفت به خاطر استقلال صبر داشته باش. خاطرات زیادی از او دارم و خیلی مواقع کنار او بودم. حالا حالاها منصور از ذهن من پاک نخواهد شد.
*یکی از عکس‌هایی که طی این روزهای اخیر در صفحات مجازی منتشر شده عکسی است که مرحوم پورحیدری روی نیمکت در کنار شما مشغول کشیدن سیگار است هیچ وقت به او نگفتید سیگار نکشد؟
بارها با او در این زمینه صحبت کردم. متاسفانه او فشارهای زیادی را از لحاظ کاری تحمل می‌کرد. من خیلی با او صحبت کردم. او این اواخر سیگار را ترک کرده بود ولی متاسفانه بیماری امانش نداد.
همیشه همین بوده است. وقتی کسی در بستر بیماری می‌افتد برایش لقب درست می کنیم. من شاهد بودم که پورحیدری زندگی‌اش را برای استقلال گذاشت و همسر و بچه‌اش را به خاطر استقلال بعضی مواقع رها می‌کرد. هرچه داشت برای این باشگاه گذاشت. او نمایشگاه و خانه پدری را هم برای استقلال گذاشت. شاید این اواخر به خاطر مشکلات مالی با استقلال قرارداد امضا می‌کرد ولی هیچ وقت با استقلال قرارداد نداشت. من به این حرف اعتقاد دارم که اگر پورحیدری نبود استقلال هم نبود.
بعد از انقلاب زمانی که تیم تاج منحل شد منصور خیلی تلاش کرد که استقلال نامش تغییر کند و بماند. یکی از بنیان‌گذاران استقلال فعلی همین منصور پورحیدری بود. یادم است زمانی در امارات مربیگری می‌کرد ولی چون استقلال به او نیاز داشت آنجا را رها کرده و به تهران آمد.
هیچ وقت یادم نمی‌رود دو روز به بازی استقلال و پرسپولیس مانده بود و وقتی تیم مربی نداشت ریسک کرد و تیم را تحویل گرفت کدام مربی این کار را می‌کند؟ از او خیلی خاطرات دارم و معتقدم او یک نجیب‌زاده واقعی بود. ما اسطوره‌های خوبی را خیلی زود از کنارمان از دست داده‌ایم. مرحوم حجازی، غلامحسین مظلومی، احدی و … خیلی راحت از بین ما رفتند.
*در این روزها اتفاقات عجیبی هم رخ داد. انتقاد فراوان از عباس جدیدی به خاطر عکسی که کنار آن مرحوم گرفته بود و انتقادات دیگری که به خاطر گرفتن عکس‌های متعدد کنار تخت بیمارستان مطرح شده است. نظر شما در این مورد چیست؟
هر کسی مسئول رفتار خودش است. اگر حرکت شخصی خیر بوده پاداشش را از خدا می‌گیرد ولی اگر کسی از این شرایط سوءاستفاده کند مطمئنا باز هم با واکنش پروردگار مواجه خواهد شد. من زیادی در جریان آن عکس‌ها و اتفاقات نیستم ولی می‌دانم عباس جدیدی یک پهلوان است و همین که جراتش را داشته از خانواده پورحیدری به خاطر اتفاقی که رخ داده عذرخواهی کند کار بزرگی انجام داده است.
رفتار خانواده پورحیدری خیلی جالب بود و من باید همین جا بگویم خیلی‌ها کنار تخت منصور پورحیدری عکس گرفتند.
خودتان دیدید که عکس‌های خیلی از آقایان کنار منصور پورحیدری عزیز منتشر شد که البته خیلی‌هایشان نیت خیر داشتند. من بارها بالای سر منصور پورحیدری رفتم ولی فکر می‌کنم همه می‌دانم با خلوص نیت رفتم و به خاطر خودش نه برای گرفتن عکس.
اول از همه بگویم اگر که مکان مراسم از شب قبل زودتر مشخص می‌شد و آن اتفاقات رخ نمی‌داد و البته هوا هم بارانی نمی‌شد مطمئنا جمعیت بسیار زیادی برای بدرقه پورحیدری به شیرودی می‌آمدند. روز گذشته هم در مراسم ختم همه چیز مشخص شد و این نشان می‌دهد که منصور چقدر بزرگ بود.
اتفاقا افرادی که آمدند از نقاط دور مملکت خود را به مسجد رسانده بودند. در این بین پرسپولیسی‌ها هم خیلی استقبال خوبی داشتند و جا دارد از همه آنها تشکر کنم. در مورد سوال شما هم باید بگویم نمی‌شود گفت اختلاف وجود ندارد اما حرف من این است که قدر یکدیگر را بدانیم. رفتن منصور نشان داد که دنیا واقعا ارزش ندارد. ما باید قدر بدانیم و احترام ها و ارزش‌ها را حفظ کنیم.
همین حالا که علی جباری و قراب را می‌بینم جرات نمی‌کنم جلوتر از اینها راه بروم چون آنها پیشکسوت ما هستند. من حرفم این است خوب نیست که در این گونه مراسم دور هم جمع شویم. در شرایط بهتری هم می‌شود دور هم جمع شد. اگر هم دلخوری وجود دارد باید در مراسمی به جز عزاداری مطرح شود.
*روز گذشته مهدی رحمتی را دیدید و ظاهرا این گونه عنوان شد که شما قهر بودید.
من با کسی قهر نیستم. رحمتی شاگرد من بوده و چرا باید با او قهر باشم چون من آنجا بودم رحمتی من را دید و تسلیت گفت و فکر می‌کنم وظیفه شاگرد و استادی را به جا آورد.
*از او که ناراحتی ندارید؟
«مکث می‌کند». من از خیلی‌ها ناراحتی دارم اما هیچ وقت آنها را بیرون مطرح نکردم. الان هم همه دیدند که وقتی رحمتی را دیدم از او استقبال خوبی داشتم و در مرامم نیست که رفتاری نشان بدهم که در ذهن دیگر بد تعبیر شود.
*این روزها همه به او لقب پدر استقلال را دادند و حالا خیلی‌ها انتقاد می‌کنند که چرا وقتی پورحیدری زنده بود این القاب به او داده نمی‌شد؟*مراسم تشییع منصورخان نشان داد که او آنقدر بزرگ بود که همه خانواده را جمع کرد. درست است که در آن مراسم فرصت رویارویی برای خیلی‌ها نبود اما قبول دارید که رفتارها نشان از اختلاف داشت؟
