به گزارش سرویس ورزشی جام نیـوز، ایمان مبعلی با اسم عجیب و غریب و دوست داشتنی اش در یکی از بازی های لیگ در زمین ناهموار آزادی در فوتبال ایران کشف شد. زمانی که بعد از ۲۰ متر حرکت پا به توپ به عرض زد و اولین گل مهمش را با ضربه ای به زاویه مخالف از احمدرضا عابدزاده افسانه ای گذراند.
مبعلی بعد از ظهور در فولاد به مرور تبدیل به یکی از مهمترین بازیکنان خوزستانی فوتبال ایران شد و علاوه بر حضور مستمر در تیم ملی با فولاد به مقام قهرمانی لیگ رسید. او که حالا عضویت تیم نفت تهران را دارد، در این باره می گوید: «احتمال اینکه پایان فصل شانزدهم از فوتبال خداحافظی کنم خیلی زیاد است. البته نمی‌توانم از الان بگویم تصمیم قطعی گرفتم اما احتمالش زیاد است. نه، من مدت‌هاست به این مساله فکر می‌کنم و حتی احتمال دارد نیم‌فصل از فوتبال خداحافظی کنم. چیزی که مهم است این است که می‌خواهم در اوج از فوتبال خداحافظی کنم.»
نکته جالب اینجاست که او از ته دل علاقه ای به خداحافظی ندارد و حتی آنطور که خودش می گوید ممکن است فصل بعد هم بازی کند و بعد از فوتبال کنار برود! با این حال آنچه که مسلم است این است که با خداحافظی مبعلی فوتبال ایران یکی از مهمترین استعدادهای خود را از دست خواهد داد؛ بازیکنی که با هنر ویژه در ارسال ها، در فوتبال امارات به مهندس مشهور شد و با این لقب به فوتبال ایران بازگشت. مبعلی درباره خداحافظی احتمالی اش می گوید: «من با این مساله کنار آمدم چون خیلی سال است به خداحافظی از فوتبال فکر می‌کنم. می‌دانم یک روز فوتبالم تمام می‌شود و باید این روزهای سخت را بگذرانم. به خاطر همین با همه این مسائل کنار آمدم.»
او که دوست داشت امسال به استقلال بیاید تا شاید با پیراهن آبی ها از فوتبال خداحافظی کند، در نهایت در نفت باقی ماند تا با علی دایی فصل تازه ای از فوتبال خود را آغاز کند و در لیگ امسال با آماری فوق العاده موثرترین فوتبالیست لیگ باشد. مبعلی در لیگ امسال ۵ پاس گل داده و ۳ بار دروازه حریفان را باز کرده که این آمار برای بازیکنی در سن و سال او فوق العاده است. تنها افسوس درباره او، کارنامه متوسطش در تیم ملی است اگرچه ایمان دوران ملی خود را با برانکو ایوانکوویچ عالی آغاز کرد …
مبعلی از نسل آخرین بازیکنانی است که فوتبال را عاشقانه دوست داشتند بازیکنانی که حتی با وجود ضعف فیزیکی آنچنان توپ را در زمین می گرداندند که از غلتیدنش لذت ببریم. بازیکنی از خطه خوزستان و چشمه جوشان و تمام نشدنی فوتبال ایران. او را همیشه دوست خواهیم داشت.
