به گزارش خبرنگار خبرگزاری فارس در عشق‌آباد، خبرگزاری دولتی ترکمنستان امروز در گزارشی اعلام کرد: این کشور در بیست و هفتمین اجلاس پیمان بین‌المللی منشور انرژی (Energy Charter) که در شهر «توکیو» پایتخت کشور ژاپن برگزار شد، به عنوان رئیس دوره‌ای این نهاد برای سال آینده میلادی (۲۰۱۷) انتخاب شده است.

براساس این گزارش، « اوربان روسناک» دبیرکل منشور انرژی در اجلاس مذکور در ژاپن تأکید کرد: ترکمنستان یکی از کشورهای دارای ذخایر سرشار انرژی در جهان است که در جهت ایجاد امنیت پایدار انرژی جهانی بر اساس اصول عدالت و رعایت توازن منافع کشورهای تولیدکننده، توزیع‌کننده و مصرف‌کننده انرژی گام بر می‌دارد.

بنابراین گزارش، قرار است در سال آینده میلادی (۲۰۱۷)، همایش منشور جهانی انرژی در ترکمنستان و به ریاست «عشق‌آباد» برگزار شود.

این گزارش افزود: بهبود دسترسی به انرژی، تنوع منابع، امنیت و بهره‌وری انرژی و افزایش استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر در زمره برنامه‌های استراتژیک و سیاست‌گذاری دولت‌های حاضر در اجلاس منشور بین‌المللی انرژی است که در اجلاس آتی در عشق‌آباد مورد بحث و تبادل نظر قرار می‌گیرد.

گفتنی است که جمهوری اسلامی ایران نیز در بیست و هفتمین اجلاس این نهاد بین‌المللی که در ژاپن برگزار گردید، به صورت رسمی به عنوان پنجاه ‌و سومین عضو منشور جهانی انرژی انتخاب شد.

پیمان منشور انرژی؛ سابقه، موضوع و اهداف

پیمان منشور انرژی یک موافقتنامه بین‌المللی است که در دسامبر سال ۱۹۹۴ امضا شد و در آوریل سال ۱۹۹۸ میلادی قدرت اجرایی یافت. تاکنون ۵۲ کشور به این پیمان ملحق شده‌اند و با توجه به عضویت ۲ نهاد اتحادیه اروپا و اوراتم (جامعه انرژی اتمی اروپا) در این پیمان، تعداد اعضای آن در حال حاضر ۵۴ عضو است.

این پیمان چارچوب حقوقی منحصر به فردی برای همکاری چندجانبه در زمینه انرژی فراهم نموده و امنیت انرژی را از طریق ترغیب بازارهای باز و رقابتی در زمینه انرژی در عین احترام به اصول توسعه پایدار و حاکمیت بر منابع انرژی ارتقا می‌دهد.

در حالی که، این پیمان اساسا به منظور تأمین امنیت انرژی اروپای غربی از طریق همکاری متقابل میان کشورهای منطقه اوراسیا تأسیس شده بود، امروزه می‌توان اسامی کشورهایی مانند ژاپن، استرالیا، اندونزی، سوریه، آمریکا و کانادا را در فهرست کشورهای امضا‌کننده و تصویب‌کننده این پیمان مشاهده کرد.

پیمان منشور انرژی، تمامی انواع انرژی و فرآورده‌های نفت و گاز و انرژی‌های برق-آبی، خورشیدی، بادی و سایر انرژی‌های تجدیدپذیر را شامل می‌شود و مبنای آن بر این اصل استوار است که تمامی کشورها اعم از تولید‌کننده، ترانزیت و مصرف‌کننده از وجود یک چارچوب متوازن برای همکاری در بخش انرژی سود خواهند برد. بر این اساس، کارکرد اصلی پیمان منشور انرژی تقویت حاکمیت قانون در موضوعات مختلف مربوط به انرژی است.

بر پایه آخرین گزارش‌های شرکت «بی.پی»، ترکمنستان از لحاظ منابع انرژی طبیعی اثبات شده پس از روسیه، ایران و قطر در رده چهارم قرار دارد.

ترکمنستان ادعا می‌کند، برنامه‌ای ملی برای توسعه صنعت نفت و گاز کشورش تدوین و تصویب کرده‌است که به موجب آن تولید سالانه گاز طبیعی این کشور تا سال ٢٠٣٠ میلادی به حدود ٢٣٠ میلیارد متر مکعب می‌رسد که قسمت عمده آن برای صادرات منظور خواهد شد.

دولت ترکمنستان پیشتر اعلام کرده‌ بود که میزان ذخائر پیش‌بینی شده نفت و گاز این کشور معادل ۲۱/۷۱ میلیارد تن سوخت تعیین شده است که بیش از ۵۳ میلیارد تن سوخت از این ذخایر در میادین خشک و بیش از ۱۸ میلیارد تن سوخت نیز در بخش ترکمنی دریای خزر تمرکز یافته است.

میزان ذخائر گاز قابل برداشت ترکمنستان نیز بالغ بر ۲۵ تریلیون متر مکعب می‌باشد که بیش از ۶ تریلیون متر مکعب از آنها در میادین گازی واقع در بخش ترکمنی دریای خزر قرار دارد.

ترکمنستان هم‏‌اکنون گاز خود را به کشورهای چین و ایران و همچنین مقدار کمی از نفت خام تولیدی خود را صادر می‏‌کند و قصد دارد در سال‌‏های آینده صادرات گاز خود را از طریق خط لوله گاز «تاپی» به هند و نیز از طریق بستر دریای خزر به مصرف‌کنندگان اروپایی آغاز کند.