مایلی کهن که بی تردید حرف هایش رنگ تعارف ندارد، می گوید: «من از عدالت می گویم و با کسی بده و بستان ندارم. پرسپولیس تیم خود من است. مگر از من که ۱۴ سال تمام در پرسپولیس بوده ام، پرسپولیسی تر هم هست؟ هیچ وقت مثل زمانی که تیم خودم برابر پرسپولیس قرار می گیرد، از باخت این تیم خوشحال نمی شوم، امروز هم از صدرنشینی پرسپولیس خوشحالم اما مگر برانکو در ۱۵ بازی اولش چه نتایجی گرفت؟»
مایلی کهن توضیحاتش را این گونه ادامه داد: «پرسپولیس در ۱۶ بازی اولش با برانکو ۵ برد،۳ مساوی و۸ باخت آورد. عرض من این است که باید به منصوریان فرصت داد و او را حداقل به چشم مربی خارجی دید.»
مایلی کهن اما حرف های دیروز خودش را بار دیگر مورد تاکید قرار داد: «من درباره توهین به دایی گفتم و آن را محکوم کردم چون در هفته های اخیر بخش های دیگر فوتبال توهین شده است. به داور و مقام مسئول، حتی تماشاگر تیم مقابل. متاسفم که توهین این همه در فوتبال ایران زیاد شده است، زمانی آقای مرتضی احمدی برای تشویق تیم شعار می ساخت، خدا رحمتش کند همه شعرهایش قشنگ بود. به کسی هم توهین نمی کرد، اگر شعار فوتبال، غزل و قصیده هم نباشد، حداقل نباید توهین باشد. من توهین را در هر شکل به بازیکن، مربی ،مدیر، داور، تماشاگر تیم مقابل و روزنامه نگار و عکاس محکوم می کنم و دلیل بروزش را هم نمی فهمم. چرا باید به تماشاگر تیم مقابل توهین شود؟»