چتربازان با هواپیماهای متعدی عملیات چتربازی و سقوط آزاد خود را انجام می دهند و معمولآ از هواپیماهای سبک دو موتوره استفاده می نمایند. ولی چتر بازان نظامی اغلب با هواپیمای سی ۱۳۰ که تجهیزات خاصی هم بهمین منظور در آن نصب شده استفاده می کنند. به طور کلی دو نوع فرود با چتر داریم. در نوع اول چترباز پس از چند ثانیه بعد از پرش از هواپیما، قلاب چتر خود را می کشد و نوع بعدی سقوط آزاد است. در این روش چترباز از ارتفاع بیشتری نسبت به پرش های معمولی از هواپیما بیرون پرده و مسافتی را بدون چتر در آسمان طی نموده و در فاصله معینی از زمین، اقدام به کشیدن قلاب چتر خود می نمایند.
هرچند سقوط آزاد و چتربازی طرفداران خاص خودش رو داره که حکایت از عشق به پرواز اونهاست ولی کوچکترین خطای انسانی موجب خطراتی جبران ناپذیر است که این رشته هیجان انگیز را از دارای اهمیتی خاص کرده است.
