به گزارش “ورزش سه”، همه تیم های بزرگ یک اسطوره دارند؛ بازیکنی که در داخل و خارج زمین یک رهبر است و امید اصلی هواداران و بازیکنان برای درخشش در روزهای بزرگ است.
هرگاه یک باشگاه بیش از حد به یک بازیکن متکی شود، همیشه ترس جدایی وی و اتفاقاتی که بعد از آن رخ می دهد وجود دارد. همیشه این وحشت وجود دارد که ستارگانی مانند تیری انری و استیون جرارد دیگر نتوانند عملکرد سابق خود را ارائه داده و مانند روزهای گذشته بدرخشند.
به هر ترتیب، معمولا اثرات مخرب فراوانی بعد از جدایی این دسته از ستارگان بزرگ در باشگاه ها رخ می دهد که در ادامه چند نام بزرگ و اتفاقات بعد از رفتن آنها را نظاره خواهیم کرد؛
استیون جرارد – لیورپول
بعد از گلزنی برابر استوک سیتی در جریان پیروزی ۱-۶ و درحالیکه دو ماه قبل، جرارد تنها ۳۸ ثانیه بعد از ورود به زمین در برابر شیاطین سرخ اخراج شده بود، شاهد جدایی این ستاره بودیم.
در آن فصل، قرمزها ششم شدند و در اواسط فصل بعد که به علت نتایج ضعیف، راجرز از کار خود برکنار شد و یورگن کلوپ جایگزین وی شد. در آن سال لیورپول در نهایت هشتم شد و در فینال لیگ اروپا و جام حذفی مغلوب سویا و منچسترسیتی شد.
در سال جاری، گرچه لیورپول در حال حاضر در جایگاه پنجم قرار دارد، اما برای رسیدن به جمع ۴ تیم برتر و کسب سهمیه لیگ قهرمانان شانس کمی ندارند و نتایج حاکی از آن است که مرسی سایدی ها حداقل از لحاظ نتیجه گیری ضربه فراوانی از جدایی استیون جرارد نخورده اند.
پائولو مالدینی – میلان
در سالی که مالدینی از دنیای فوتبال خداحافظی کرد، میلان فصل را با در جایگاه سوم به اتمام رساند و برای پنجمین سال متوالی در فتح سری آ ناکام ماند. فصل بعد از جدایی پائولو، آنها باز هم در رتبه سوم قرار گرفتند و در رقابت های برون مرزی نیز توفیقی نیافتند.
اما در فصل ۲۰۱۱، آنها با آلگری بعد از سالها طعم شیرین قهرمانی در سری آ را چشیدند اما در کوپا ایتالیا و لیگ قهرمانان توسط پالرمو و تاتنهام حذف شدند.
در فصول بعدی، ملان توفیق چندانی در لیگ ایتالیا نداشت و معمولا در کسب سهمیه نیز ناکام ماند اما شاید نمی تواند جدایی مالدینی را دلیل این دوران ناکامی دانست زیرا بعد از خداحافظی پائولو آنها موفق شدند بعد از سالها بر بام ایتالیا تکیه بزنند.
ژاوی – بارسلونا
همانند جرارد، ژاوی نیز در پایان فصل ۲۰۱۵-۲۰۱۴ اما در قامت یک قهرمان بارسلونا را ترک کرد. نقش ژاوی در موفقیت های یک دهه اخیر بارسا غیرقابل انگار بوده و بسیاری نمایش او را تعریف جدیدی از پست هافبک مرکزی می دانند.
ژاوی با کسب سه گانه بلوگرانا را ترک کرد اما در فصل بعد از جدایی وی، بارسا با یک امتیاز اختلاف نسبت به کهکشانی ها فاتح لالیگا شد و کوپا دل ری را نیز به فهرست افتخارات خود اضافه کرد اما نتوانست تبدیل به اولین تیمی شود که دو سال پیاپی فاتح لیگ قهرمانان می شود.
اما در فصل جاری، به نظر می رسد رئال مادرید بخت اصلی فتح لالیگاست و با توجه به شکست سنگین برابر پاری سن ژرمن، بعید است شانسی برای قهرمانی در لیگ قهرمانان وجود داشته باشد.
شاید رخ دادن چنین اتفاقاتی با حضور ژاوی قابل تصور نبود و عملکرد نه چندان موفق بازیکنان جدید خط میانی این تیم، موید اهمیت حضور ژاوی در سالهای گذشته است.
کریستیانو رونالدو – منچستریونایتد
در فصلی که رونالدو اولدترافورد را به مقصد برنابئو ترک کرد، شیاطین سرخ برای سومین بار پیاپی و با درخشش رونالدو و زدن ۲۵ گل فاتح لیگ برتر شده بودند اما شکست برابر بارسا در فینال لیگ قهرمانان، دست آنها را از دومین قهرمانی پیاپی کوتاه کرده بود.
اما بعد از جدایی رونالدو، شیاطین سرخ قهرمانی در لیگ برتر را با یک امتیاز اختلاف به چلسی واگذار کردند و در اروپا نیز به دست بایرن فان خال حذف شدند.
در فصل دوم نبود CR7، یونایتدها در لیگ برتر قهرمانی را از آن خود کردند اما بارسلونا و گواردیولا یک بار دیگر در فینال لیگ قهرمانان مانع قهرمانی فرگی و شاگردانش شدند.
اما بعد از جدایی فرگی، شیاطین سرخ دیگر رنگ روزهای خوش را ندیدند و باید جدایی رونالدو را می توان یکی از دلایل اصلی روزهای تلخ یونایتدها در سالهای اخیر دانست.
رائول – رئال مادرید
رائول را باید نماد استمرار در ترکیب کهکشانی ها دانست و بی شک گلهای او طی شانزده حضور در برنابئو، نقش غیرقابل انکار در موقعیت های رئال مادرید داشته است.
در آخرین فصل حضور رائول، این تیم لالیگا را به بارسا واگذار کرد و با حذف زودهنگام برابر لیون و آلکورون در لیگ قهرمانان و کوپا دل ری، سال دشواری را به پایان رساند.
اما در فصل بعد از جدایی رائول، گرچه آنها در لالیگا باز هم نایب قهرمان شده و در نیمه نهایی لیگ قهرمانن توسط بارسا حذف شدند، اما موفق شدند تحت هدایت مورینیو و با گل کریستیانو رونالدو، در فینال کوپا رقیب دیرینه را مغلوب کرده و قهرمان شوند.
اما در فصل دوم، بالاخره قوهای سپید لالیگای رکوردها را فتح کردند و در فصول بعدی نیز دو بار لیگ قهرمانان را به فهرست افتخارات لوس بلانکوس اضافه کردند و به نظر می رسد رئال به خوبی با غیبت این مهاجم گلزن کنار آمده است.
تیری هانری – آرسنال
بر خلاف دیگر بازیکنان نامبرده، هانری برای قهرمانی های بیشتر لندن را به مقصد بارسلونا ترک کرد. در ۸ فصل حضور هانری، توپچی ها همواره در بین دو تیم بالای جدول لیگ قرار داشته و سه بار موفق به فتح عنوان قهرمانی شدند.
در آخرین فصل حضور ستاره فرانسوی در هایبری، توپچی ها با ۲۱ امتیاز اختلاف نسبت به یونایتد در لیگ جزیره چهارم شدند و بلکبرن و آیندهوون، سند خداحافظی آنها از جام حذفی و لیگ قهرمانان را امضا کردند.
اگر چه در اولین فصل جدایی هانری، آرسنال در لیگ برتر در رتبه سوم قرار گرفت اما باز هم یونایتد و لیورپول، مانع آنها در جام حذفی و لیگ قهرمانان شدند تا ناکامی های این تیم همچنان ادامه داشته باشد.
سال بعد، توپچی ها در نیمه نهایی لیگ قهرمانان مغلوب شیاطین سرخ شدند و در سالهای اخیر این تیم هرگز موفق به کسب قهرمانی لیگ برتر نشده است. شاید جدایی هانری را باید پایان روزهای شیرین آرسنال در هزاره جدید دانست.
منبع: اسکواکا
ترجمه: آریا فاطمی مقدم
