فارس:اعتصاب بسیار بزرگ دو میلیونی مردم انگلیس که از بزرگ‌ترین اعتراضات مردمی تاریخ این کشور محسوب می‌شود، در واقع “محیط روانی” حکام انگلیس و اداره‌کنندگان بی‌بی‌سی را برای جهانیان فاش کرد.
بنگاه سخن‌پراکنی دولت انگلیس که در عرصه بین‌المللی نقش گسترده‌ای را در راستای منافع استعمار پیر بر عهده دارد، اخیرا در عرصه داخلی این کشور نیز به حمایت از سرکوب مردم معترض به سیاست‌های اقتصادی دولت انگلیس پرداخته است.
این حمایت‌ها از قیام دانشجویان انگلیسی در سال گذشته آغاز شد. در جریان این قیام بی‌بی‌سی ضمن انعکاس کم‌رنگ اعتراضات دانشجویان تلاش کرد تا با همراهی برخی دیگر از رسانه‌های انگلیسی به دانشجویان معترض عنوان “هولیگان” را اعطا کند.
در ادامه و با بروز قیام محرومین انگلیسی در تابستان گذشته، بی‌بی‌سی با همراهی سایر رسانه‌های جریان غالب انگلیسی دست به تبلیغات گسترده‌ای علیه معترضین زدند و سعی کردند که از معترضین تصویر دزد و غارتگر ارائه کنند.
پس از قیام محرومین، دولت دیوید کامرون با قیام ضدسرمایه‌داری “تسخیر ساختمان بورس لندن” مواجه شد. این قیام با آنچه در نیویورک رخ داده بود و تسری آن به دیگر کشورها موضوعی نبود که بی‌بی‌سی راحت بتواند به آن بتازد، لذا بنگاه سخن‌پراکنی روباه پیر سیاست کج‌دار و مریز را در قبال آن اتخاذ کرد، اما بدیهی بود که به این قیام نیز همان‌گونه می‌نگرد که به قیام محرومین.
اعتصاب روز چهارشنبه یک نقطه عطف در عملکرد بی‌بی‌سی محسوب می‌شود. اعتصاب بسیار بزرگ دو میلیونی مردم انگلیس که از بزرگ‌ترین اعتراضات مردمی تاریخ این کشور محسوب می‌شود، در واقع “محیط روانی” حکام انگلیس و اداره‌کنندگان بی‌بی‌سی را برای جهانیان فاش کرد.
بنابر گزارش رسانه‌ها، “جرمی کلارکسون”، از مجریان معروف بی‌بی‌سی در پی این اعتصاب جملاتی را بر زبان آورد که تاکنون سران انگلیس و اداره‌کنندگان بی‌بی‌سی پشت پرده تاکتیک‌های زیرکانه رسانه‌ای مخفی کرده بودند: “اعتصاب‌کنندگان باید در برابر خانواده‌هایشان اعدام شوند.” وی همچنین اظهار داشت که کارکنان دولتی به چه جراتی دست به اعتصاب می‌زنند در حالی که دستمزد مناسبی دریافت می‌کنند و “ما مجبوریم به خاطر زنده ماندن کار کنیم.” شخصی که این عبارت را به زبان می‌آورد از مجری‌های مشهور انگلیسی است که کسی دقیقا نمی‌داند چه میزان حقوق دریافت می‌کند؟!
بلافاصله پس از این اظهار نظر غیرمسئولانه، ۴۷۰۰ اعتراض مردمی روانه دفاتر بی‌بی‌سی شد و این خشم مردمی حتی واکنش نخست‌وزیر انگلیس را هم برانگیخت. البته شخص کامرون هم اعتصابات را امری پوچ دانسته بود اما می‌دانست که نظر وی و همکارانش نباید به این صراحت بیان شود، به هر حال برای به قدرت رسیدن مجدد این گروه، رای مجدد مردم لازم است.
به نظر می‌رسد که بازوی رسانه‌ای استعمار پیر وارد دوران جدیدی از سیاست سخن‌پراکنی شده است که صراحت بیشتری را در بیان مواضع به کار می‌گیرد. فشارهای اخیر اعتراضات، محیط روانی اداره‌کنندگان بی‌بی‌سی را کاملا تغییر داده است و شاید حرکاتی نظیر اظهارات کلارکسون، آزمونی برای شناخت رویکرد جامعه انگلیس به این محیط روانی جدید باشد.
این سوال همچنان مطرح است که کلارکسون واقعا نظر شخصی خود را بیان کرده یا دستور داشته است که نظر شخصی خود را این چنین بیان کند؟
