سه سال قبل وقتی ایوب اصغرخانی جوان هایی مثل نورافکن و محسن کریمی را به تیم بزرگسالان معرفی کرد ، این بازیکنان ، جوانانی خیلی معمولی بودند. اینکه هندوانه هایی در بسته بودند و کسی نمی دانست برای شان چه اتفاقی می افتد. اصلا از وقتی که بهنام برزای به استقلال آمد هم این بازیکن را یک خرید اشتباه می دانستند. این نظر را تقریبا خود مظلومی که خریده بودش هم داشت اما حالا او هم یک بازیکن کلیدی است. درست مثل فرشید اسماعیلی و چند جوان دیگر تیم و نکته خنده دار اما این است که تقریبا همه این جوان های سرمایه ای ، باید قراردادهای شان تمدید شود.
الان نورافکن قراردادش تمام است. سه سال برایش زمان گذاشتند که بدرخشد و ستاره شود و در فصل بهره وری او آزاد است. مثل یک یار آزاد روبروی مدیران آبی می نشیند و هر تیمی بیشتر پول بدهد ، می تواند او را ببرد. درست مثل فرشید که به سال دوم قراردادش رسیده و حالا باز باید قراردادش را تمدید کنند. دوباره او ارقامی میلیاردی می تواند در سر داشته باشد.
مثل برزای و مثل بقیه که قراردادهای بلندی ندارند اما در ازای این ها بازیکنانی مثل رحمتی ۳۵ ساله ، دو سال دیگر قرارداد دارد. درست عین خسرو حیدری. راستش این یعنی فاجعه.
خبرآنلاین
