وی با اشاره به اینکه گرمای طبیعی و شرایط آب و هوایی خاص حاکم بر خوزستان یکی از مشکلات موجود در استان است، اظهار کرد: این مسأله سبب افزایش حریق در شهرهای دارای جنگل نظیر امیدیه، بهبهان، شوش، دزفول، اندیمشک، باغملک، ایذه، لالی، مسجدسلیمان و شوشتر میشود.
رییسزاده بیان داشت: در جنوب و جنوب شرق استان خوزستان نیز حریق و آتشسوزی در جنگلهای دست کاشت صورت میگیرد؛ با ارائه آموزشهای لازم میتوان عوامل انسانی، حوادث آتش سوزی در منابع طبیعی استان را به شدت کاهش داد.
قائم مقام منابع طبیعی خوزستان با اشاره به نقش صدا و سیما در زمینه فرهنگسازی حوادث آتشسوزی جنگلها، افزود: آتشزدن و سوزاندن کاه و کلشک مزارع از گذشته ممنوع بود و خوشبختانه وزیر کشاورزی به تازگی این موضوع را به قانون تبدیل کرده است.
وی با بیان اینکه باتوجه به طرح جامع پیشگیری و مدیریت اطفاء حریق جنگلها و مراتع کشور، خاطرنشان کرد: در این مصوبه که سال ۹۱ ابلاغ شده وظایف همه دستگاهها در زمان وقوع آتشسوزی در منابع طبیعی مشخص و ۳ کمیته پیشآگاهی، پیشگیری و کشف و شناسایی حریق به عنوان کمیتههای زیرمجموعه این دستورالعمل تعیین شده است.
احمد رئیسزاده با اشاره به لزوم همت و خرد جمعی برای اجرای این مصوبه، اذعان داشت: خوزستان ۸ ماه در وضعیت خشکسالی قرار دارد و ارزش هر درخت در استان صد برابر بیش تر از هر درختی است که در شمال کشور قرار دارد.
وی تصریح کرد: باتوجه به طبیعت خشک و شرایط آب و هوایی خوزستان؛ ارزش بازاری درختان و پوشش گیاهی در جنوب بسیار بیشتر از شمال است؛ باتوجه به بررسیهای انجام شده بیشترین وقوع آتشسوزی در جنگلها و مراتع خوزستان در پنج سال اخیر طی ماههای خرداد و تیر بوده است.
این مقام مسئول با بیان اینکه برای مناطق صعبالعبور در اطفا حریق جنگلها و مراتع میطلبد پایگاههای اطفا حریق فعال باشند، اظهار داشت: در استان با عدم تناسب نیروی انسانی موجود و تجهیزات، امکانات و نوع حوادث با سطح عرصههای جنگلها و منابع طبیعی مواجه هستیم.
وی با اشاره به اینکه در دنیا برای هر ۵ هزار هکتار جنگل یا منابع طبیعی به طور استاندارد یک محیطبان پیشبینی میشود اما این آمار در خوزستان ده برابر است،تصریح کرد: عدم تناسب اعتبارات با شدت بحران حوادث آتشسوزی و حریقها یکی دیگر از مشکلات خوزستان است که در جنگلها و منابع طبیعی رخ میدهد.
رئیسزاده میزان حریق در خوزستان را کم اما مساحت و گستردی آن را بالا دانست همچنین علت این مسأله را صعبالعبور بودن مناطق و نبود راههای دسترسی برشمرد و گفت: در این مناطق تنها استفاده از بالگرد و از راه هوایی میتوان حریق خود را اطفا کرد.