شاید یکی از مهم‌ترین این تحولات که می‌توان به آن اشاره کرد، “علاقه بالای فوتبالیست‌های ایرانی برای لژیونرشدن” باشد که در همین راستا سالانه شاهد کوچ برخی بازیکنان ایرانی به کشورهای خارجی هستیم که البته همه‌شان در یک انگیزه مشترک هستند؛ پوشیدن پیراهن تیم ملی! چرا که ظاهر امر نشان می‌دهد کی‌روش علاقه خاصی به کار کردن با لژیونرها دارد و یا به تعبیر دیگر، بازیکنان لیگ برتر ایران را نمی‌بیند!
به تعبیر موافقان مرد پرتغالی تیم ملی، تمایل فوتبالیست‌ها به حضور در کشورهای دیگر را می‌توان نوعی پیشرفت برای فوتبال ایران تلقی کرد اما منتقدان کی‌روش معتقدند هدف بازیکنان، ملی‌پوش‌شدن به هر قیمتی است چرا که برخی از آنها حاضرند در لیگ‌های نامعتبر برخی کشورهای اروپایی حضور یابند تا فقط شانسشان برای رسیدن به تیم ملی افزایش یابد.
شما در این خصوص چه نظری دارید؟ به نظر شما آیا کی‌روش در تصمیم بازیکنان ایرانی برای لژیونرشدن نقشی دارد؟ اگر پاسختان مثبت است تاثیر این اتفاق را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
