انجمن های اسلامی دانشجویان و انجمن های اسلامی دانشجویان مستقل ۴۷ دانشگاه کشور با صدور نامه‌ای خطاب به کامران دانشجو وزیر علوم تحقیقات و فناوری درباره دانشگاه آزاد نامه‌ای نوشته و عنوان داشتند که براستی چه شد که در طول ۴ ساعت جلسه، اعضای هیئت امنا به این نتیجه رسیدند که ۲۰ روز دیگر درباره دستور جلسه امروزشان صحبت کنند. براستی چه شد که این جلسه به تملق‌گویی یک جریان برای جریان دیگر تبدیل شد.
متن کامل این نامه به شرح زیر است:
مسأله مبارزه با فساد هم یک عنصر حقیقى و اساسى در اصلاح امور کشور است. مبارزه با فساد، وظیفه همه است؛ اما در درجه اوّل، وظیفه مسؤولان کشور است. مبارزه با فساد باید با جدیّت، دقّت، بىنظرىِ کامل و دوراز تندروى و زیادهروى باشد.(پیام نوروزى رهبر معظم انقلاب اسلامى در ابتداى سال۱۳۸۱)
در پی تصویب اساسنامه جدید دانشگاه آزاداسلامی در شورای عالی انقلاب فرهنگی و سپس ابلاغ آن توسط ریاست جمهوری، سرانجام و پس از سال‌ها ممارست و پیگیری دانشجویان، یکی از حلقه‌های اصلی زنجیر باندهای قدرت و ثروت که در دانشگاه آزاد شکل گرفته بود بالاخره از هم پاشید و پایه‌های مدیریت بلند مدت و غیرقانونی جعفر علی جاسبی فرزند اسکندر متولد ۱۳۲۳ که از سال ۱۳۶۱ همزمان با تشکیل دانشگاه آزاد شکل گرفته بود، فرو ریخت.
جاسبی که در دوران مدیریت خود متهم به فساد مدیریتی و اقتصادی در موارد بسیاری است، همزمان با انتخابات ریاست جمهوری دهم، بسیاری دیگر از بی‌قانونی‌های وی و مجموعه مدیریتی تابع او نیز آشکار شد و موجبات نارضایتی بیش از پیش دانشجویان و البته عموم مردم را فراهم آورد.
این مطالبه موضوعی بوده که قبل از هر طیف و گروهی توسط دانشجویان مطرح گشت است و سپس در محافل دیگر و توسط افراد مختلف بیان شد. پاییز ۸۵ بود که اولین بار مسئله دانشگاه آزاد در دیدار دانشجویان با محمود احمدی‌نژاد مطرح شد. در آن دیدار نماینده اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل در حضور محمود احمدی‌نژاد انتقادهای شدیدی از مدیریت مافیایی دانشگاه آزاد مطرح کرد و گفت: “بنظر می‌رسد حتی احمدی‌نژاد هم توانایی مقابله با مافیای دانشگاه آزاد را ندارد.” و دانشجویان دیگر حاضر در آن جلسه نیز نسبت به مدیریت دانشگاه آزاد انتقاد کردند.
بعد از این جلسه توجهات نسبت به مسئله دانشگاه آزاد افزایش پیدا کرد. تا جایی که عرصه تقابل مافیای دانشگاه آزاد و حامیان آن‌ها با دانشجویان هر روز شدیدتر شده تا جایی که به حوزه‌های دیگر نیز راه یافت و با پیوندهایی دیگر به موضوعی همگانی بدل شد.
در ادامه بسیاری از لابی‌های فراگیر و بعضاً بسیار قدرتمند دانشگاه آزاد وارد صحنه شدند و به هر نحو ممکن برای بقای جاسبی و نابودی دشمنان(!) به نقش آفرینی پرداختند.
از بارزترین و شاخص‌ترین این نقش آفرینان، می‌توان از آقای هاشمی رفسنجانی نام برد. وی در برحه‌های مختلف و شرایط گوناگون آشکارا و نهان به حمایت از جاسبی پرداخت، به حدی که وی گفت: «دانشگاه آزاد همیشه مزاحمان و حسودانی داشته است و عده‌ای فقط برای کسب شهرت با دانشگاه آزاد مخالفت می‌کنند» و یا در آستانه طرح وقف غیرقانونی و یک شبه اموال دانشگاه آزاد که می‌رفت در سایه اهمال مسئولان و البته نمایندگان به بزرگترین سرقت تاریخ بیانجامد، ایشان در کمال ناباوری می‌گفت:«دانشگاه آزاد متعلق به ما و فرزندان ماست»(!)
اما با تمام حمایت‌های پیدا و پنهان هاشمی و دیگر حامیان آقای جاسبی، دانشجویان از عدالتخواهی خود دست برنداشتند و از سال ۸۵ تا کنون بیش از صد جلسه نقد و بررسی فعالیت‌های دانشگاه آزاد را در بسیاری از دانشگاه‌های کشور برگزار کرده‌اند که نه تنها این جلسات با حضور جاسبی و یا نمایندگان دانشگاه آزاد همراه نبوده است، بلکه به جای آن‌ها اتوبوس‌های آدم‌های دانشگاه آزاد به سوی جلسات روانه شدند و در بسیاری از موارد چماقداران حامی وی با به جنجال کشیدن جلسات، حتی به ضرب و شتم منتقدان دانشگاه آزاد و ریاست عالیه! آن مبادرت ورزیدند.
از سویی دانشجویان منتقد عبدالله جاسبی در دانشگاه‌های تهران، امیرکبیر، علامه طباطبایی و همدان و… با جراحات فراوان از جلسات بیرون آمدند و از سویی دیگر در دیگر دانشگاه‌ها منتقدین با تعقیب چماقداران بدرقه شدند.
این اعتراضات به حدی دامنه‌دار شد که نمایشگاه‌های تخلفات دانشگاه آزاد در بسیاری از دانشگاه‌های کشور برگزار شد و انتقادات گوناگون و فراوان دانشجویان در کنفرانس‌های خبری و نشریات دانشجویی به حد اعلی رسید.
هرچند این انتقادات و اعتراضات دانشجویان بدون پاسخ نماند و باعث پرداخت هزینه‌های فراوان از سوی آن‌ها شد ولی پایانی بر انتقادات دانشجویان نبود. از جمله هزینه‌پردازی دانشجویان، همین بس که بسیاری از این دانشجویان با نفوذ مافیای قدرت و ثروت در قسمت‌ها و نهادهای مختلف درون دانشگاهی و برون دانشگاهی، به علت عدالتخواهی توبیخ و یا تعلیق از تحصیل شدند و حتی تعدادی نیز روانه دادگاه‌ها و بازداشتگاه‌ها شدند.
عضو اسبق شورای مرکزی اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل از همین دست دانشجویان بود که با شکایت و اعمال قدرت مافیایی مجموعه مدیریتی دانشگاه آزاد به سه ماه و یک روز حبس محکوم شد. اتهام وی تشویش اذهان عمومی و ادعای کذب علیه این دانشگاه بود، حال اینکه محکومیت این فعال دانشجویی تنها به خاطر گفتن این عبارت بود که: «دانشگاه آزاد با داشتن بیش از ۵۰ درصد از دانشجویان به هیچ مرجعی پاسخگو نیست.»
اما از دیگر موارد اعتراضی دانشجویان، کندی روند بررسی و اصلاح اساسنامه دانشگاه آزاد در شورای عالی انقلاب فرهنگی بود.
اصلاحی که با گذشت چند سال به فرآیندی فرسایشی بدل شد و این طولانی شدن مزید بر علت شد که انتقادات دانشجویان به سوی شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز روانه شود، تا حدی که دانشجویان معترض به روند رسیدگی به اساسنامه دانشگاه آزاد در بهمن ماه ۸۷ در مقابل شورای عالی انقلاب فرهنگی تجمع نمودند و خواستار سرعت بخشیدن این روند شدند.
اما بالاخره اساسنامه جدید دانشگاه آزاداسلامی در شورای عالی انقلاب فرهنگی تصویب و سپس توسط ریاست جمهوری ابلاغ شد و سرانجام و پس سال‌ها ممارست و پیگیری دانشجویان، اولین جلسه هیئت امنای دانشگاه آزاد در تاریخ۳۰ آذر سال جاری در محل دفتر هیئت امنای دانشگاه آزاد تشکیل شد تا برای ریاست جدید دانشگاه تعیین تکلیف شود.
اما بر خلاف آنچه گفته شده بود تنها دستاورد این جلسه آن شد تا در جلسه ۲۱ دی سال ۹۰ از میان کاندیداها، رئیس دانشگاه آزاد انتخاب شود.
هرچند تن دادن مافیای قدرت و ثروت در دانشگاه آزاد و جریان حامی آن به قانون که در طول این سال‌ها در برابر هیچ نهاد نظارتی اطاعت‌پذیر نبود، دستاورد بزرگی است اما براستی چه شد که در طول ۴ ساعت جلسه، اعضای هیئت امنا به این نتیجه رسیدند که ۲۰ روز دیگر درباره دستور جلسه امروزشان صحبت کنند.(!) براستی چه شد که این جلسه به تملق‌گویی یک جریان برای جریان دیگر تبدیل شد(!)
علی ای حال در این جلسه آقای هاشمی رفسنجانی به ریاست هیئت امنای دانشگاه آزاد انتخاب و مقرر شده است تا جلسه آینده هیئت امنای دانشگاه آزاد در تاریخ ۲۱ دی سال جاری در محل دفتر هیئت امنای دانشگاه آزاد و با مسئولیت وزیر علوم، تحقیقات و فناوری و فقط با موضوع انتخاب رئیس دانشگاه آزاد تشکیل شود.
اما زمزمه‌هایی شنیده می‌شود که برخی افراد که احتمالاً منافع خود را در طولانی‌تر کردن ریاست آقای جاسبی در این دانشگاه می‌بینند قصد دارند تا به هر نحو ممکن این جلسه برگزار نشود، آیا این اخبار صحت دارد؟
ما دانشجویان از وزیر علوم، تحقیقات و فناوری به عنوان متولی آموزش عالی کشور و مسئول اول برگزاری این جلسه می‌خواهیم که به هیچ وجه در برابر خواسته‌های ناروای کانون‌های قدرت و ثروت کوتاه نیاید و این جلسه را در تاریخ مقرر برگزار کند. والسلام علی عبادالله الصالحین
