در حقیقت در زمان امضای برجام طرف مقابل هر محدودیتی را که به ذهنش میرسید، علیه کشورمان اعمال کرده است و حتی در جاهایی از خط قرمزهای کشورمان در جهت اجرایی شدن و پذیرفته شدن برجام نیز عبور شده است. بنابراین پیشنهاد دو سناتور آمریکایی برای اضافه شدن مکملهایی در مورد برجام را میتوان پیشرفتهای بعدی جمهوری اسلامی ایران در بحثهای منطقهای و تبدیل شدن کشورمان به قدرت جهانی عنوان کرد.
به همین دلیل آنها به دنبال اعمال محدودیتهای دیگری بر کشورمان هستند و با سنجش میزان واکنش ما در برابر فشارها در مورد سایر زمینهها تصمیم گیری میکنند.
تمام بندهای برجام به گونهای تنظیم شده که برای کشورمان محدودیت ایجاد کند بنابراین اگر بنا بر اعمال مکملی باشد این مکمل تمام جاهایی را که ما به مواد دستیابی داریم و همچنین حوزههای طراحی و شبیهسازی را دربرمیگیرد و ما را در بحث هستهای عقب میاندازد، یعنی آن بخشهایی که میخواهیم در تحقیقات به نتایجی برسیم که بعد از هشت سال بتوانیم با قدرت لازم، تولید مواد یا غنیسازی را شروع کنیم هدف میگیرد و بعد به سراغ ایجاد محدودیت در مواد چند منظوره میروند یعنی اگر موادی هم در حوزه هستهای و هم صنایع دیگر قابل استفاده باشند روی آن نیز محدودیتهایی اعمال میشود.
تهیه طرح برای چنین اهدافی در حالی صورت میگیرد که آمریکاییها نشان دادهاند به هیچ معاهده بینالمللی پایبند نیستند هرچند در مورد معاهداتی که در دنیا تنظیم شده باید گفت این معاهدات بر مبنای معادلات قدرت است بخصوص بعد از جنگ جهانی دوم؛ کشورهای پیروز از جمله آمریکا که استفادهکننده سلاح هستهای یا تنظیمکنندگان معاهده منع گسترش سلاح هستهای بودند، خودشان دارای بزرگترین زرادخانهها و تولیدکنندگان مواد هستند. متاسفانه این کشورها از جمله آمریکا که خودشان تنها استفادهکننده سلاح هستهای بودند معمولا پرچمدار جلوگیری از استفاده از سلاحها شده و کشوری مانند ایران را به این شیوه تهدید کرده و درصدد ایجاد محدودیت برمیآیند.
اینگونه رفتارهای تناقضآمیز از سوی آمریکا نشان میدهد این کشور بیشتر در جهت استفاده تبلیغاتی و سیاسی از اینگونه معاهدات علیه کشورمان برای مهار انقلاب اسلامی است. رهبر انقلاب این موضوع را بارها گوشزد کردهاند، بنابراین اگر در داخل کشور به فرمایشات رهبری عمل شود و برخی جناحها زمینههایی را جهت تحقق برنامههای آمریکا فراهم نکنند، آمریکا نمیتواند موفقیتی از تبلیغات خود علیه ایران بهدست آورد. در ضمن باید به این نکته هم اشاره کنم که با بودن در «انپیتی» میتوانیم از امکانات آژانس استفاده کنیم، اما اگر به بهانههای واهی از این حقوق محروم شویم حضور ما در آن معنی ندارد، چرا که باید از حقوق خود بهرهمند شویم تا به تکالیفی که «انپیتی» مقرر میکند، عمل کنیم.
فریدون عباسی – رئیس پیشین سازمان انرژی اتمی