محمدرضا باهنر عصر پنجشنبه در نخستین کنگره سراسری حزب همدلی مردم تهران در کانون توحید اظهار داشت: امام راحل تنها کسی بودند که بعد از پیروزی انقلاب اسلامی خواستار سوال از مردم برای تعیین نوع حکومت خود شدند و متعاقب آن رفراندوم برگزار شد و در وهله نخست نظام سیاسی کشور تغییر کرد.
اهم اظهارات باهنر به شرح زیر است:
*باید برای چهلمین سال استقرار نظام جمهوری اسلامی آماده شویم و به یک جمع بندی و ارائه کارنامه ای برسیم که هم عالمانه و هم عادلانه و واقعی باشد. شجاعت اقرار به قصورها را داشته باشیم و موفقیت هایی را هم که بعضا به معجزه شبیه است به طور واقعی ترسیم کنیم. کارهای نشده و فهرست مطالبات به نتیجه نرسیده قاعدتا بلندتر و طولانی تر از فهرست کارهای انجام شده است.
*یک سری رفتارها، رفتارهای تطبیقی است و امروزمی پرسید اگر اکنون همان نظام قبلی بود ، کجا بودیم و یا اگر چند موفقیت را می شماریم این سوال مطرح می شود که همه کشورها پیشرفت کرده اند. تمامی حکومت ها علاقمند به رشد شاخص های اصلی کشورشان هستند حتی دیکتاتورها علاقه ندارند که شاخص های کلی کشورشان تنزل داشته باشد و یا به قهقرا برود.
*بعد از ۲۰۰ سال جنگ علیه ایران اولین جنگی بود که حاکمیت ایران با یک همسایه درگیر شد. هشت سال جنگیدیم و شهید دادیم اما در پایان جنگ برای نخستین بار در طول تاریخ حتی یک وجب از خاک کشورمان جدا نشد .این باعث شد که روی مساله دفاع و امنیت کشور کار جدی کنیم و امروز از نظر دفاعی در وضعیت خوبی قرار داریم.
* همه کشورهایی که کودتا و یا انقلاب کردند سال های طولانی به بهانه انقلاب از مراجعه به آرای عمومی خودداری کردند . درگیری خیابانی با شاه یکسال طول نکشید اما درگیری ها در فرانسه ۱۰ سال طول کشید. اصرار امام (ره) بر تدوین قانون اساسی بود ، قانون اساسی یک معاهده ملی است که تکلیف همه را روشن می کند. قانون اساسی تدوین و به همه پرسی گذاشته شد و امام (ره) پیگیر بودند که به سرعت باید این کارها انجام شود. در هیچ انقلابی سابقه ندارد که یکسال پس از پیروزی تکلیف همه چیز با رای مردم تعیین شده باشد.
*زمانی که انقلاب اسلامی پیروز شد بسیاری از فرماندهان نظام سابق می گفتند ما تجهیزات داشتیم اما اجازه تعویض باطری هواپیما را نداشتیم. امروز از لحاظ امکانات دفاعی وضع بسیارخوبی داریم. امروز دشمن بعد از مساله هسته ای ایراد می گیرد که چرا موشک های شما چنین بردی دارند.در مذاکرات برجام آنان می دانند که نقطه گریز ما به بمب هسته ای یکسال است و در نانو و بایو وضعمان کمتر از هسته ای نیست.ما اوایل انقلاب نه تنها در بشاگرد و کهنوج بلکه در تهران فراوان پزشک هندی و فلیپینی داشتیم و داشتن پزشک ایرانی جزو آرزوهای ما بود اما امروز اینقدر افراط کردیم که تعداد زیادی از پزشکان ما بیکار هستند.در نانو جزو ۵کشور نویسنده استانداردهای جهانی نانوتکنولوژی هستیم. از خیلی از کشورها جلو افتاده ایم و حتی در قدرت خرید در دنیا رتبه مان زیر ۲۰ است.
* ما مجلس و انتخابات را قبول کردیم اما خودم که دبیرکل حزبم معتقدم که در کشور حزب نداریم . بیش از ۳۰۰ حزب از وزارت کشور مجوز گرفته اند که بیشتر این ها در حد یک کاغذ در جیب یک آقا یا کیف یک خانم است. از مابقی هم ۷۵ درصد تا قبل از انتخابات در خوابند و بعد از آن لیستی می دهند.فقط ۳۰ حزب در کشور هستند که در تمام دوران سال کار می کنند که اینها هم به دلایل مختلف از جمله کمی جذابیت و مشکلات مالی در این مشکلات گرفتارند و طبق قانون احزاب اینها یک سال وقت دارند که خود را به استانداردهای موجود در قانون برسانند.
* در غیبت چند حزب اسم و نشان دار، مردمسالاری دینی به خط پایان نمی رسد ، لازمه مردم سالاری و جمهوریت وجود چند حزب موضع دار قدرتمند است. حزبی که بخواهد براندازی کند حزب نیست. بعضی ها فکر می کنند با حزب بازی می توانند به جنگ نظام بروند . هیچ حکومتی مبارزه با نظامش را برنمی تابد و این ممنوع قانونی است.
*دلم برای مجلسی که می خواهد بودجه را ببیند می سوزد چرا که درآمدها و هزینه ها با هم چفت نمی شوند. ما نظام اداری را نتوانستیم تغییر دهیم. امروز ضمن احترام به همه کارمندان دلسوز عرض می کنم که نظام اداری ما نظام پرهزینه، لخت و کم تحرک و کم فکر است. کارمندان دوست دارند خدمت کنند اما سیستم اداری کشور راه نمی دهد. کاش کار نمی کردند و در خانه می ماندند تا مشکلات کشور حل می شد. عدم تعادل در بودجه عمومی وجود دارد. واقعا برای نماینده و دولتی که این بودجه را می خواهند ببندند می سوزد. نمی شود بودجه را بست مگر با بودجه پنهان. نظام بودجه ریزی کشور باید متحول شود.
* مردم بیچاره گرفتارهستند و من شرمنده می شوم وقتی می شنوم کسی می گوید نان شب برای خوردن ندارد. معتقدم کشور را با یک مجلس نمی شود اداره کرد. خاستگاه و مطالبات نمایندگان، محلی، منطقه ای، صنفی و حزبی است و کسی متولی مطالبات ملی نیست. مردم هستند که از نمایندگان طلب دارند و مطالبات منطقه ای دارند. باید مجلس نخبگانی باشد که دنبال منافع ملی باشد.
