گروه سیاسی ـ می‌ترسم از ان روزی که برخی از مدیران امروز و انقلابیون سابق صحبت های مقام معظم رهبری را نیز سانسور کنند و به مصلحت کشور ندانند که این سخنان در فضای عمومی جامعه منتشر شود.
تعریف من از سانسور مدرن و امروزی این است که یواش و بدون سرو صدا از کنار حرف‌های ایشان عبور کنند و اجازه ندهند که باطن این سخنان و بار معنایی این سخنان در جامعه منتشر شود چرا که در این صورت بسیاری از آنها خود از مصادیق بارز نکاتی است که رهبری متذکر می‌شوند.
بد نیست به این نکته اشاره کنم که در همه کشور های دنیا امری رایج است که وقتی شخصیت اول کشور سخن می‌گوید رسانه ها و متولیان فرهنگی با سرعت و دقت هر چه تمام تر این سخنان را همچون زمین تشنه که منتظر آب است میبلعند و این سخنان را با انواع و اقسام روشهای تبلیغاتی تبیین و تفسیر میکنند و کاری میکنند که این سخنان سرلوحه امورات کشور قرار گیرد و همچون نقشه راهی باشد که همه مردم و مدیران و مسئولین موظف هستند که این سخنان را در رگ و مویرگ جامعه منتشر کنند.
اف بر همه کسانی که در این راه مسئئولیت دارند و اجازه می‌دهند که فرمایشات رهبری که در برگیرنده همه مایحتاج فکری و عملی جامعه است در کوچه پس کوچه های پیام ها و اخبار گم شود و کار به جایی برسد که رهبری مجبور شود هر از گاهی فرمایشات خود را به زبان های مختلف مجددا تکرار کند .
اگر دستگاه های تبلیغاتی کشور به وظیفه خود به خوبی عمل کرده بودند نباید کار بجایی میرسید که امروز اشرافیت همانند ویروس در دستگاه های دولتی وحتی برخی از سازمان های فرهنگی اپیدمی شود و مدیران انقلابی و دلسوز مجبور باشند در محیطی کار کنند که هیچ شباهتی با محیط کار یک مدیر تراز انقلاب اسلامی ندارد .
امروز شخص مقام معظم رهبری قدم در میدان آسیب شناسی انقلاب گذاشته است و ایشان نباید در این میدان تنها بماند به همین خاطر بر همه نیروهای انقلابی و دلسوز تکلیف است که بدور از رودربایستی های رایج و رفیق بازی های جناحی تیغ تیز نقد را بر روی گلوی همه انقلابی نماها بفشارند و سخنان مقام معظم رهبری را با صدای بلند تکرار و مطالبه کنند .
رویش های با نشاط و پر تلاش انقلاب باید از کنج عزلت بیرون بیایند و با سربلندی در بوستان انقلاب حرکت کنند و علف های هرز و انقلابی نماهای به ظاهر انقلابی را از مسیر انقلاب دور کنند نه این که گوشه دنجی پیدا کنند و با رفقای خود سخنان انقلاب و ارمان های انقلاب را نجوا کنند .
اشاره میکنم به سخن گهر بار مولای متقیان که میفرماید فرصت ها همچون ابر میگذرند و شاید روزی برسد که زمانی برای جبران مافات نباشد و همان بلایی که بر سر انقلاب های بزرگ جهان آمده است بر سرمانیز بیاید .
