مطهرنیا در گفت و گو با فرارو می‌گوید: اساسی‌ترین موضوع سیاست خارجی ایران در سال ۹۶، چالش‌های پیش روی برجام و انتقال این چالش‌ها به حوزه منطقه‌ای برای محاصره تهران در چارچوب یک تئوری است که من آن را تئوری جنگ نامتعادل می‌خوانم. آنچه که درباره برجام در ایران رخ داده است، نه فقط برجام بلکه کلیت موضوعیت سیاسی ایران در نظام بین الملل و نظم منطقه‌ای را در بر می‌گیرد؛ لذا تلاش در ایجاد فضای مثبت در همگرایی جهانی جهت کاهش همکاری‌های بین المللی با ایران در غالب تضعیف برجام از سوی ایالات متحده آمریکا با رهبری ترامپ مهمترین مساله سیاست خارجی ایران بود که بالتبع آثار خود را از سال ۱۳۹۶ به سال ۹۷ منتقل می‌سازد. بر اساس همین چارچوب معنایی است که ما شاهد ایجاد یک فضای شکل دهی به محاصره منطقه‌ای تهران هستیم.
این کارشناس مسائل بین‌الملل اادامه می‌دهد: مطرح شدن پرونده موشکی ایران و انگشت اتهام به تهران با ادعای دخالت منطقه‌ای در پایتخت‌های کشور‌های عربی موجب همگرایی بیشتر تلاویو با ریاض شد و در حوزه منطقه‌ای محوری بر علیه ایران به رهبری ایالات متحده آمریکا در دوره ترامپ شکل داد. بالتبع یک مقوله بسیار مهمی بود که در سال ۱۳۹۶ این پیش بینی را با علائم و قرائن مهمی رو به رو ساخته است. مساله دیگر که خود اصلی‌ترین پیامد مساله برجام است، افزایش گستره بحران کارآمدی و عمق نفوذ تاثیر استراتژیک آن از بیرون مرز‌های ملی به درون است. از برجام به عنوان یک فرصت استفاده نشد و برجام به جای یک فرصت در قرائت داخلی، منطقه‌ای و بین المللی به تهدید تبدیل شد و لذا انتظارات فزاینده در این قالب تشدید و موجب بروز نارضایتی‌های مدنی و اعتراضات اقتصادی در داخل کشور در زمستان ۹۶ شد که می‌تواند پیامد‌های این جریان به سال ۱۳۹۷ انتقال پیدا کند.
این کارشناس مسائل سیاسی در ارتباط با اعتراضات دی ماه ۹۶ ادامه می‌دهد: سیگنال‌های موجود در ۹ سطح پیشران‌های مورد توجه نشان دهنده آن است که این اعتراضات نه تنها خاموش نمی‌شود، بلکه با شکل‌ها و محتوا‌های متنوع تری امکان بروز در زمان آینده را پیدا کرده است؛ بنابراین اگر این چالش‌های موجود تبدیل به مساله نشده و در حل مساله اراده‌ای قدرتمند برای حل آن‌ها به میدان نیاید، می‌تواند از جایگاه یک چالش بزرگ با سیگنال‌های قدرتمند به یک بحران بسیار پیچیده نه با سیگنال بلکه با تبدیل شدن به یک پیشران قوی برای تغییر و تحول تبدیل شود و این در گروی نوع برخوردی است که سیستم حاکم با این اعتراضات به انجام می‌رساند.
مطهرنیا در ارتباط با پیش بینی خود در سال ۹۷ نیز می‌گوید: قرائن و سیگنال‌ها نشان دهنده آن است که سال ۱۳۹۷ سال گرفتن تصمیمات بزرگ است. ایران در صحنه سیاست خارجی در مساله ایران و آمریکا خود را به نمایش خواهد گذاشت. سال آینده دیگر برجام مطرح نخواهد بود بلکه پرونده ایران و آمریکا به جای پرونده هسته‌ای رو به رو خواهیم بود. این در چارچوب تشدید فشار‌های بین المللی در موضوع پرونده موشکی و ادعایی است که درباره دخالت ایران در حوزه‌های منطقه‌ای و حمایت از تروریسم مطرخ می‌شود. این مقوله می‌تواند به تشدید وضعیت موجود در سال ۹۶ منجر شود.
این کارشناس مسائل بین الملل ادامه می‌دهد: با این وضعیت ایران در سال آینده باید یک تصمیم بزرگ بگیرد. آیا می‌خواهد از راه سیاسی و دیپلماسی مسائل موجود را حل کند یا آنکه می‌خواهد از راه رو در رویی و تقابل به حل مساله خود با جهان پیرامونی که او را به هردلیل تحت فشار قرار داده است وارد عمل شود؟ در سال ۹۷ ما به نقطه تصمیم گیری در این باره بیشتر نزدیک خواهیم شد.
