افق نیوز/ در آستانه بازی برگشت استقلال و ذوب‌آهن، تنش بین امیر قلعه‌نویی و مجموعه خانواده استقلال بالا گرفته. شاگردان امیر بازی رفت را برده‌اند و حالا استقلال در آستانه حذف از آسیا قرار گرفته؛ با این وجود بعید است همه بغضی که این روزها علیه امیر در اردوگاه آبی‌ها می‌بینیم مربوط به همین مساله باشد. او اگرچه پرافتخارترین مربی تاریخ لیگ برتر به شمار می‌رود و بخش قابل توجهی از این افتخارات را برای استقلال به دست آورده، اما در یک دهه گذشته به چند دلیل با بخشی از هواداران این تیم زاویه پیدا کرده است. بیهوده نیست که امروز برخی از استقلالی‌ها به بهانه‌هایی نه‌چندان موجه مثل مصدومیت شجاعیان و ابراهیمی گریبان امیر قلعه‌نویی را می‌گیرند. این مساله ریشه در برخی اتفاقات ۱۰سال گذشته دارد که شاید امیر را گام به گام از استقلالی‌ها دور و دورتر کرد.
ارادت به پروین
امیر قلعه‌نویی از همان روزهای آغازین حضورش در حرفه مربیگری از خودش ارادت زیادی به علی پروین نشان می‌داد؛ طوری که خیلی‌ها او را پیرو مکتب سلطان سرخ و به اصطلاح «پروین استقلالی‌ها» می‌دانستند. این حجم از تعلق خاطر به اردوگاه رقیب برای بخشی از هواداران استقلال قابل قبول نبود؛ به‌خصوص که امیر گاه و بیگاه جمله «پرسپولیس تیم دوم من است» را هم تکرار می‌کرد.
فوقش جریمه‌اش رو می‌دیم
در یکی از عجیب‌ترین گاف‌های تاریخ فوتبال باشگاهی ایران، استقلال در فصل ۸۶-۸۵ از حضور در مرحله گروهی رقابتهای لیگ قهرمانان آسیا حذف شد، چرا که این تیم فهرست اسامی بازیکنانش را به موقع برای AFC ارسال نکرده بود. قلعه‌نویی در آن زمان رییس سازمان فوتبال استقلال بود و مسوولیت این کار بر عهده او قرار داشت. از شانس بد امیر همان روزها مصاحبه‌ای تصویری از او منتشر شد که وی در واکنش به ابراز نگرانی خبرنگار در مورد تاخیر در ارسال اسامی استقلالی‌ها گفته بود: «مشکلی نیست. فوقش جریمه‌ش رو می‌دیم!» منتقدان امیر و از جمله عادل فردوسی‌پور تا مدتها به هر بهانه‌ای نسبت به یادآوری و بازپخش این جمله اقدام می‌کردند.
مشت گره کرده
یکی از معروفترین تعابیری است که در این سال‌ها کنار نام امیر قلعه‌نویی آمده و مدام تکرار شده. موضوع به لیگ هفتم حرفه‌ای مربوط میشود که قلعه‌نویی سرمربی مس کرمان بود و در یک بازی حساس توانست استقلال را یک بر صفر شکست بدهد. او پس از این موفقیت مشت‌هایش را به نشانه شادی گره کرد که این مساله به مذاق برخی از هواداران استقلال خوش نیامد. اگرچه آن شادی حق امیر بود، اما این قاعده برای فوتبال احساسی ایران پذیرفتنی نیست؛ همانطور که هنوز بخشی از پرسپولیسی‌ها به خاطر شادی‌های علی دایی پس از پیروزی او بر سرخپوشان از وی دلگیر هستند.
کشاندن ستاره‌های آبی به اصفهان
امیر قلعه‌نویی در لیگ هشتم با استقلال قهرمان شد، اما به دلیل اختلاف شدید با مدیریت وقت باشگاه در ابتدای لیگ نهم به سپاهان اصفهان پیوست. سال بعد از کوچ امیر به اصفهان اما، سه ستاره آن روزهای استقلال یعنی خسرو حیدری، فابیو جانواریو و هاشم بیک‌زاده هم به سپاهان پیوستند تا بار دیگر شاگرد این مربی شوند؛ اتفاقی که باعث تضعیف استقلال شد و خیلی‌ها آن را از چشم قلعه‌نویی می‌دیدند. آخر آن سال سپاهان با همین ستاره‌ها قهرمان لیگ برتر شد و دست استقلال از جام کوتاه ماند.
ماجرای جشن برانکو
اگرچه امیر قلعه‌نویی عمدتا نگاه خوبی به مربیان خارجی ندارد، اما برای او برانکو ایوانکوویچ یک استثنای تمام‌عیار است. از زمان بازگشت برانکو به ایران، امیر به شدت مشغول ستایش از او بوده و حتی با دادن القابی مثل «مسلمان واقعی» به سرمربی پرسپولیس، مرزهای تعریف و تمجید از او را جابه‌جا کرده. طبیعی است که هواداران استقلال زیاد این رویکرد را دوست نداشته باشند؛ به‌ویژه که این اواخر قلعه‌نویی حتی در مراسم تجلیلی که پرسپولیسی‌ها پس از قهرمانی برای برانکو ترتیب داده بودند هم شرکت کرد تا خیلی از هواداران استقلال را در فضای مجازی خشم‌شان را از این اتفاق بروز بدهند.
همشهری ورزشی
