علیرضا جهانبخش که پیش از این عنوان کرده بود به عنوان کودکی است که نام وی را بر پشت پیراهن خود زده است بالاخره توانست به آرزویش برسد و بدل کودکی خود را بیاید.
به گزارش افق نیوز، حضور تیم ملی ایران در جام جهانی، تب این بازی ها را در تمامی طبقات جامعه افزایش داد و به همین دلیل تقریبا روزی نبود که با تصاویری خلاقانه و البته جالب از فوتبالدوستان ایرانی (و البته غیر ایرانی) روبرو نشویم. یکی از این تصاویر عکسی بود از کودکی که به دلیل امکانات بسیار ضعیف در نوع پوشش، مشخصا از طبقات پایین جامعه محسوب می شد. این کودک نام علیرضا جهانبخش را به لاتین نوشته و پشت پیراهن خود چسبانده بود تا به خیال خود و هم تیمی هایش به عنوان یکی از محبوب ترین فوتبالیست های این روزهای ایران در ترکیب تیم قرار بگیرد.
پس از این اتفاق و پخش شدن تصویر مربوطه، علیرضا جهانبخش اولین نفری بود که در این باره واکنش نشان داد. او در مصاحبه تلویزیونی خود عنوان کرد به دنبال این کودک است و از همه بیننده ها برای پیدا کردن او درخواست کمک کرد.
این اتفاق باعث شد تا پیدا کردن کودک مورد نظر زودتر از زمان مورد نظر طول بکشد و به همین دلیل علیرضا جهانبخش توانست در یکی از کارگاه های آجرپزی اطراف تهران متین را بیابد و این بار پیراهن اصلی خود را در جام جهانی بر تن وی کند و پس از یک فوتبال دستگرمی، مشاهدات خود را در صفحه اجتماعی اش منتشر کند.
جهانبخش در صفحه اینستاگرام خود نوشت:
خدارو شکر که تونستم این کوچولوی نازنین رو از نزدیک ببینم،وقتی فهمیدم که کجا هستش لحظه شماری میکردم برای دیدنش که بتونم حس قشنگی که با عکسش و اون نوشته پشت کمرش به من داد رو حتی یک مقدار که شده با دیدارش بهش برگردونم.
متین، همون بچه ای بود که فکرشو میکردم،شیطون و بازیگوش،کاری که خودش دوست داشت رو پیش میبرد و خیلی باهوش،ولی اینکه فوتبال رو خیلی دوست داشت و یا میخواست که فوتبالیست بشه رو نتونستم تشخیص بدم.
ولی متین و متین هایی که چنین شرایط زندگی دارند(با تمام احترام) مثل همه ی بچه های این کشور حق انتخاب و امیدواری به آینده ای روشن دارند و نباید دنیای این عزیزان به کارگاه آجرپزی اطراف تهران محدود باشه،بتونن تحصیل کنن،آرزوهای بزرگ داشته باشند و حداقل امکاناتی برابر با همه ی ما داشته باشند.
زمین خاکی، دمپایی پاره و لباس خاکی متین،بدجور من رو یاد بچگی خودم انداخت،با این تفاوت که من تونستم سقف آرزوهام رو بزرگتر ترسیم کنم و آرزوی من این هستش که این بچه ها هم بتونن سقف آرزوهای بزرگتری داشته باشند.
امیدوارم که بتونیم تو این مسیر به متین و متین هایی که تو کشورمون کم نیستن، یاری بیشتری بدیم.
راستی من به متین و دوستاش قول دادم که چنتا از بچه های تیم ملی رو ببرم پیششون،من اطمینان دارم که بچه ها هم از این دعوت استقبال میکنن.
من خواستم که لباس اصلی که تو جام جهانی پوشیدم رو با دستای خودم به متین بدم. (البته که یک لباس با سایز خودش هم به این گل پسر دادم(
