افق نیوز/ لئوناردو پادوانی که پس از ماه‌ها بار دیگر یک دیدار فوتبالی را از نزدیک می‌دید، از این بابت خیلی خوشحال بود. او به اتفاق خانواده اش راهی ورزشگاه شد تا یکی از حساس‌ترین دیدار‌های استقلال را از نزدیک ببیند. او با روزنامه خبرورزشی حرف زد.
*چه حسی داشتی که پس از مدت‌ها به ورزشگاه می‌رفتی؟
این اولین دوری چند ماهه من از استادیوم بود. از دوران نوجوانی که وارد دنیای فوتبال شدم، هرگز بیشتر از یک ماه از ورزشگاه دور نبودم. همیشه به بهانه تمرین یا دیدن بازی به استادیوم می‌رفتم ولی این بار پس از حدود ۶ ماه به ورزشگاه برگشته بودم.
* خوشحال بودی؟
خیلی. این باعث شد تا امیدوار شوم که در وضعیت بهتری هستم. تا دو ماه قبل از خانه هم بیرون نمی‌رفتم ولی حالا توانستم به ورزشگاه بروم.
* تیم استقلال هم که بازی را برد؟
بله! از همه بازیکنان تیم و مدیران و مربیان استقلال ممنونم که در نهایت علاقه و محبت به من روحیه دادند و این برد را به من تقدیم کردند. خیلی روحیه گرفتم و دوست دارم رسماً از همه آن‌ها تشکر کنم.
* قبل بازی هم هواداران یادت کردند؟
بله! طرح زیبایی که روی سکو‌ها اجرا شد اشکم را درآورد. نتوانستم جلوی احساساتم را بگیرم و بی‌اختیار گریستم. خیلی خوب بود که این همه جمعیت برای من یک کار هماهنگ را انجام دادند. از تک‌تک‌شان ممنونم و دست‌شان را می‌بوسم.
* چه کسی گفت که کنار نیمکت بروی؟
این با هماهنگی مسئولان تیم صورت گرفت. اتفاق خیلی خوبی بود که به من کمک کرد تا بعد از مدت‌ها بازی را از نزدیک ببینم. اتفاقاً چه بازی خوبی هم بود.
* لابد حس می‌کردی روی نیمکت استقلالی؟
بله! (خنده) تقریباً حس نیمکت‌نشینی را داشتم و گاهی در لحظات حساس هیجانی هم می‌شدم. در کل تجربه خیلی خوبی بود که به خاطرش از همه کسانی که کمک کردند با ویلچر به آنجا بروم، ممنونم.
* بازی چطور بود؟
استقلال خیلی عالی کار کرد. بچه‌ها از دقیقه یک تا آخر برنامه داشتند. تراکتور عملاً هیچ کاری نکرد. با اینکه تیم‌شان پرمهره است و خیلی برای جمع کردنش هزینه شده است. با این حال فکر می‌کنم تراکتورسازی باید بیش از ۳ گل دریافت می‌کرد و از این بابت خوش‌شانسی آورد.
* پیش‌بینی این نتیجه را می‌کردی؟
بله! می‌دانستم وقتی بچه‌های تیم بخواهند برنده شوند، این کار را می‌کنند. قبل از بازی همه به من قول داده بودند که بازی را می‌برند تا حضورم در استادیوم آزادی را بهتر جشن بگیرند. همین‌طور هم شد. از همه ممنونم.
* همسرت هم خوشحال بود؟
بله! او هم بعد بازی از شادی گریه می‌کرد. همان‌جا آرزو کردم به زودی با پای خودم به آزادی برگردم.
* وضعیت درمانی‌ات چطور پیش می‌رود؟
دائم کار می‌کنم و امیدوارم که روز به روز بهتر شوم.
* شرایط استقلال را چطور ارزیابی می‌کنی؟
تیمی که من دیدم هفته به هفته بهتر می‌شود. خارجی‌های خوبی به تیم آمده‌اند که آن‌ها هم به من لطف داشتند و با هردوی آن‌ها آشنا شدم. نیومایر و الحاجی گرو فوتبالیست‌های خوبی هستند. امیدوارم به زودی با تیم هماهنگ شوند و در لیگ قهرمانان آسیا به استقلال کمک کنند.
*چه حسی داشتی که پس از مدت‌ها به ورزشگاه می‌رفتی؟
این اولین دوری چند ماهه من از استادیوم بود. از دوران نوجوانی که وارد دنیای فوتبال شدم، هرگز بیشتر از یک ماه از ورزشگاه دور نبودم. همیشه به بهانه تمرین یا دیدن بازی به استادیوم می‌رفتم ولی این بار پس از حدود ۶ ماه به ورزشگاه برگشته بودم.
* خوشحال بودی؟
خیلی. این باعث شد تا امیدوار شوم که در وضعیت بهتری هستم. تا دو ماه قبل از خانه هم بیرون نمی‌رفتم ولی حالا توانستم به ورزشگاه بروم.
* تیم استقلال هم که بازی را برد؟
بله! از همه بازیکنان تیم و مدیران و مربیان استقلال ممنونم که در نهایت علاقه و محبت به من روحیه دادند و این برد را به من تقدیم کردند. خیلی روحیه گرفتم و دوست دارم رسماً از همه آن‌ها تشکر کنم.
* قبل بازی هم هواداران یادت کردند؟
بله! طرح زیبایی که روی سکو‌ها اجرا شد اشکم را درآورد. نتوانستم جلوی احساساتم را بگیرم و بی‌اختیار گریستم. خیلی خوب بود که این همه جمعیت برای من یک کار هماهنگ را انجام دادند. از تک‌تک‌شان ممنونم و دست‌شان را می‌بوسم.
* چه کسی گفت که کنار نیمکت بروی؟
این با هماهنگی مسئولان تیم صورت گرفت. اتفاق خیلی خوبی بود که به من کمک کرد تا بعد از مدت‌ها بازی را از نزدیک ببینم. اتفاقاً چه بازی خوبی هم بود.
* لابد حس می‌کردی روی نیمکت استقلالی؟
بله! (خنده) تقریباً حس نیمکت‌نشینی را داشتم و گاهی در لحظات حساس هیجانی هم می‌شدم. در کل تجربه خیلی خوبی بود که به خاطرش از همه کسانی که کمک کردند با ویلچر به آنجا بروم، ممنونم.
* بازی چطور بود؟
استقلال خیلی عالی کار کرد. بچه‌ها از دقیقه یک تا آخر برنامه داشتند. تراکتور عملاً هیچ کاری نکرد. با اینکه تیم‌شان پرمهره است و خیلی برای جمع کردنش هزینه شده است. با این حال فکر می‌کنم تراکتورسازی باید بیش از ۳ گل دریافت می‌کرد و از این بابت خوش‌شانسی آورد.
* پیش‌بینی این نتیجه را می‌کردی؟
بله! می‌دانستم وقتی بچه‌های تیم بخواهند برنده شوند، این کار را می‌کنند. قبل از بازی همه به من قول داده بودند که بازی را می‌برند تا حضورم در استادیوم آزادی را بهتر جشن بگیرند. همین‌طور هم شد. از همه ممنونم.
* همسرت هم خوشحال بود؟
بله! او هم بعد بازی از شادی گریه می‌کرد. همان‌جا آرزو کردم به زودی با پای خودم به آزادی برگردم.
* وضعیت درمانی‌ات چطور پیش می‌رود؟
دائم کار می‌کنم و امیدوارم که روز به روز بهتر شوم.
* شرایط استقلال را چطور ارزیابی می‌کنی؟
تیمی که من دیدم هفته به هفته بهتر می‌شود. خارجی‌های خوبی به تیم آمده‌اند که آن‌ها هم به من لطف داشتند و با هردوی آن‌ها آشنا شدم. نیومایر و الحاجی گرو فوتبالیست‌های خوبی هستند. امیدوارم به زودی با تیم هماهنگ شوند و در لیگ قهرمانان آسیا به استقلال کمک کنند.
