سه روز از سیل ویرانگر مازندران می‌گذرد و هنوز اهالی برخی روستاهای تنکابن و رامسر بدون آب، برق و غذا در روستا گرفتار و محبوس مانده و چشم به کمک و تدبیر مسئولان دوخته‌اند.
به گزارش افق نیوز، بارش بیش از ۳۰۰ میلی‌متر باران تنها در ۲۰ ساعت در استان مازندران به‌ویژه در غرب این استان چهره شهر و روستاها را دگرگون کرده و خسارت‌های بی‌شماری را بر پیکر نحیف شهرها و روستاهای غرب این استان به‌ویژه تنکابن و رامسر وارد کرده است، پیکر نیمه‌جانی که هنوز زخم‌های عمیق برف سنگین ۹۲ و ۹۵ آن التیام نیافته است.
وارد روستاهای سیل‌زده که می‌شوی، تا چشم کار می‌کند گل‌ولای است و سنگ و چوب، رودخانه‌ها گویی وحشی و دیوانه‌وار به هر طرف راهشان را بازکرده و مسیرشان را گم‌کرده‌اند.
روستای «پلطان» تنکابن که زمانی به‌واسطه وجود باغات چای موردتوجه بسیاری بوده، به‌طورکلی و بنا بر گفته کارشناسان صد در صد تخریب‌شده و تمامی تأسیسات زیر بنایی آن طعمه سیل شده است ، حتی جغرافیای آن نیز دیگر قابل‌تشخیص نیست زیرا جاده دسترسی، پل ارتباطی و تمامی تیرهای برق و لوله‌های آب آن را آب برد و منازل مردم غرق در آب و گل است.
مردم این روستا و ۴ روستای دیگر به دلیل تخریب پل ارتباطی محصور در آب و سنگ هستند و برق، آب و گاز و تلفنشان قطع است.
آنان از نداشتن سوخت بیشترین گلایه را دارند و می‌گویند سرما رنج دهنده است و حتی فانوسی نیست که آن را روشن کنند تا در پناه نور آن، شاید نور امیدی هم به دل‌های غصه‌دارشان بتابد.
در نگاه‌های مردم روستا بی‌اعتمادی به مسئولان موج می‌زند و گاهی این بی‌اعتمادی را بر زبان می‌آورند و گاهی نیز در چشمانشان می‌توان آن را دید زیرا آنان از برف سال ۹۲ آن‌چنان خاطره خوشی ندارند. مادری سالمند می‌گوید: این مسئولان فقط می‌آیند عکس می‌گیرند و می‌روند اما بعداً ما را فراموش می‌کنند و تنها ما می‌مانیم و مشکلاتی که برایمان به وجود آمده است.
دخترکی که کوله باری از آب‌ونان بر دوش دارد با طعنه از کنارم می‌گذرد و می‌گوید خوب عکس بگیر بگذار یادگاری بماند، ما که فعلاً از سرما می‌لرزیم.
در میانه راه بیشتر روستاییان در حال کوچ کردن به مناطق دیگر هستند و بسیاری دیگر هم چون جایی ندارند ناگزیر برای ماندن و در جدال با آب و سنگ و گل.
فرزندی مادر پاشکسته‌اش را سوار بر فرغون کرده و با سختی و مشقت سعی دارد تا از لابه‌لای سنگ‌ها و آب رودخانه رد شده و به منطقه‌ای دیگر برود. نیروهای امدادی، بسیجیان و سپاهیان چه پیاده و چه با بهره‌گیری از اسب در حال رساندن آذوقه به مردم هستند.
دامدار پلطانی در گفت‌وگو با خبرنگار مهر می‌گوید حدود ۳۰ رأس دامم با طویله و خوراک دام طعمه سیل شده و در واقع تمام هستی‌ام را ازدست‌داده‌ام.
پیرمردی عصازنان خود را به من می‌رساند و می‌گوید: «دخترم به استاندار بگو برایمان نفت بیاورد ما سردمان است و مریض هستیم». همچنین بانویی در میان جمعیت گریه‌کنان خطاب به استاندار می‌گوید: آقای مهندس بیا و خانه‌ام را ببین، من تمام دارایی‌ام را ازدست‌داده‌ام.
برخی از مردم نیز در مسجد روستای پلطان ساکن هستند و مأمن دیگری ندارند. استاندار مازندران و هیئت همراه خانه به خانه سرکشی و تمام مسائل را از نزدیک مشاهده کرده و دستورات لازم را صادر می‌کند. نخستین تأکید استاندار مازندران بازگشایی راه‌های ارتباطی روستاهای محصور در سیل تنکابن است. محمد اسلامی می‌گوید: تمامی دستگاه‌های دولتی و خصوصی موظف هستند از تمامی تجهیزات و امکانات خود برای رفع موانع و بازگشایی مسیر بهره بگیرند وگرنه مواخذه خواهند شد.
وی بر لزوم تأمین سوخت برای مردم ۵ روستای سیل‌زده تنکابن تأکید می‌کند و دستور می‌دهد تا رسوب برداری از رودخانه‌ها به‌طور مداوم انجام شود.
استاندار همچنین از صدور مجوزهای غیرقانونی ساخت‌وساز در حاشیه رودخانه و نبود نظارت بر این‌گونه مجوزها گلایه می‌کند و به همه مدیران کل و فرمانداران و دیگر مدیران شهری تأکید می‌کند تا در کوتاه‌ترین زمان ممکن مشکلات مردم را رفع کنند.
محمدابراهیم یخکشی مدیرعامل سازمان امور آب منطقه‌ای مازندران نیز به عوامل خود دستور می‌دهد تا تجهیزات مکانیکی در مناطق سیل‌زده برای بازگشایی مسیرها به‌طور مداوم حضور داشته باشند.
سیلی که پنج قربانی گرفت
و اما نگاهی به مصائب رخ‌داده به دنبال سیل اخیر در مازندران نشان می‌دهد که باید چاره‌اندیشی جدی در این زمینه صورت گیرد.یحیی صالحی طبری رئیس مرکز فوریت‌های پزشکی مازندران با بیان اینکه پنج نفر فوتی در جریان سیل اخیر در مازندران رخ داد، گفت: یک مورد فوتی مشکوک نیز داریم که علت آن در دست بررسی است.
وی با تأکید بر اینکه تأمین آب بهداشتی و جمع‌آوری لاشه حیوانات مرده از دغدغه‌های مهم ماست افزود: از یک روز قبل از وقوع سیل ۳۹ بیمارستان و سه هزار مرکز بهداشت و درمان در آماده‌باش صد درصد بودند.
صالح طبری اضافه کرد: در روز سیل هیچ مراجعه‌ای به بیمارستان‌ها نداشتیم که متخصص موردنظرشان وجود نداشته باشد و حدود ۵ هزار و ۴۶۰ مورد تماس با مرکز ۱۱۵ استان داشتیم که نسبت به هفته گذشته ۴۴ درصد افزایش داشت.
۱۸ شهر دچار آب‌گرفتگی شد/ توزیع اقلام غذایی با اسب در روستاهای محاصره‌شده
با گذشت سه روز از سیل، هنوز پنج روستای تنکابن در محاصره سیل قرار دارد و روستاییان آن محبوس مانده‌اند و به گفته مجتبی اکبری مدیرعامل جمعیت هلال‌احمر مازندران در ۵ روستای محبوس در سیل تنکابن اقلام غذایی و آب‌معدنی توزیع‌شده است.
وی گفت: شرایط پرواز بالگرد در این روستاها به‌ویژه روستای پلطان وجود ندارد و به همین دلیل با اسب مجبور به توزیع اقلام غذایی هستیم.
وی افزود: در ۱۸ شهر مازندران عملیات امداد و نجات انجام و به ۴۹۸ خانوار در مازندران خدمات امداد و نجات ارائه‌شده است.
اکبری اضافه کرد: ۳۱۲ مورد اسکان موقت، ۲۷۸ تخلیه آب منازل ازجمله اقدامات انجام‌شده در استان بوده و ۷۰ بسته غذایی در روستای پلطان تنکابن، ۴۱ بسته در شیرود، ۱۲ بسته در یوسف‌آباد و ۱۵ بسته در ایثارده توزیع‌شده و این عملیات ادامه دارد.
سفر نوبخت به مناطق سیل‌زده مازندران
ارزیابی خسارت ناشی از سیلاب، معاون رئیس‌جمهور را به مازندران کشاند و محمدباقر نوبخت با اظهار تأثر و تأسف رئیس‌جمهور و هیئت دولت در جلسه هیئت‌وزیران از حادثه سیل در مازندران و گیلان عنوان کرد: از مناطق مختلف استان بازدید و علاوه بر این تیم ویژه نیز به ارزیابی از مناطق مختلف خواهد پرداخت.
وی ادامه داد: روز چهارشنبه در جلسه هیئت دولت، اولین بخش از منابع مالی برای جبران خسارات به تصویب خواهد رسید و این مبالغ در اختیار قرار می‌گیرد.
نوبخت یادآور شد: تا جایی که بتوانیم بخشی از خسارت وارده ناشی از سیلاب به مردم و ابنیه را جبران خواهیم کرد.
نوبخت گفت: ظرف شش ماه گذشته هزار و ۴۸ میلیارد تومان بابت خسارت ناشی از حوادث مختلف در کشور پرداخت شده است این درحالی‌که سال گذشته کل اعتبارات ۲۴۰ میلیارد تومان بوده است.
روستای پلطان و روستاهای اطراف را در حالی ترک می‌کنیم که امیدواریم در فرصتی دیگر که برای پیگیری وضعیت مردم می‌رویم خانه‌هایشان گرم باشد و نگاهشان پر از اعتماد به مسئولان و دیگر از وعده‌های هزار و اندی آنان خسته نباشند.
در دل امیدواریم که روزی برسد زیرساخت‌های استان مازندران به‌اندازه‌ای قوی باشد که بارش باران دیگر برایش تهدید نبوده بلکه فرصتی باشد برای پیشرفت و به جای فراهم کردن زحمت و آسیب برای مردم ، رحمتی باشد برای زندگی‌شان.
