منطقه آسیای غربی بدلیل موقعیت ژئوپلیتیک و ژئواستراتژیک ناشی از منابع غنی فسیلی و خدادادی ، وجود آبراه های و خلیج های مهمی مانند خلیج فارس و عدن و تنگه های مانند تنگه هرمز و باب المندب و دریای عمان و نیز فرهنگ غنی و تمدن کهن آن و حضور و برپایی ادیان آسمانی و زندگی پیامبران الهی در آن ، همیشه مورد توجه بوده است.
عدم وجود دولت های مقتدر ، عدم شکل گیری واقعی دولت ـ ملت در خیلی از کشورهای منطقه و رانتیربودن دولت ها نیز بستر برای مداخله همیشگی استکبار و طمع داشتن آنها را روزافزون نموده است. شکل‌گیری غیرقانونی رژیم صهیونیستی توجه به این منطقه را تشدید نموده است.
عوامل بیرونی و درونی که به برخی از آنها اشاره شد زمینه ساز و ایجاد کننده ناامنی و عدم توسعه در منطقه است. جنگ های به وقوع پیوسته و تخریب و نابسامانی ها و آواره شدن و کشته شدن صدها بلکه میلیون ها نفر دستاورد این ناامنی هاست.بلاشک برای جلوگیری از گسترش روزافزون این عدم امنیت و مشکلات عدیده ناشی از آن در حوزه های مختلف سیاسی،فرهنگی ، اقتصادی و اجتماعی نیازمند راه چاره و علاج هستیم.
یکی از راه کارهای اساسی، ایجاد و تقویت ارکان‌های تولید قدرت و امنیت می‌باشد. یکی از این ارکان اساسی که امتحان خود را نیز در دوره های مختلف بخوبی پس داده مرجعیت شیعه است. با نگاهی گذرا به تاریخ معاصر برخی کشورهای مسلمان بویژه ایران، براحتی می توان اثر آن را مشاهده کرد.
مرجعیت شیعی برخواسته از حوزه علمیه نجف در سال های دور و نزدیک همیشه به عنوان ملجا و پناهگاهی برای مردم آن دیار بوده است. رفتار های وحشیانه سران بعث با علمای شیعه در تاریخ ماندگار است و دلیل اصلی آن رفتارها نیز منشا اثر بودن علما در تزلزل موقعیت دولت مستبد وقت بود.
بی تردید کسی نمی تواند منکر نقش اساسی آیت الله سیستانی بعنوان مرجع بزرگ شیعیان در دوره معاصر در جلوگیری از تسلط کامل آمریکا بر عراق شود.شکل گیری ارکان نظام (دولت و مجلس ) بدون حمایت های انسجام آفرین ایشان امکان پذیر نبود.البته نقش مردم عراق و کمک های مادی و معنوی جمهوری اسلامی ایران را نمی توان نادیده گرفت، لیکن محوریت همه عوامل فوق مرجعیت شیعه در ایران و عراق بوده است.
به دیگر سخن می توان مرجعیت شیعه را رکن اصلی قدرت‌ساز و امنیت‌ساز دانست. اتفاقی که همین روزها در عراق و در روند شکل گیری مجلس و دولت جدید نیز شاهد آن هستیم. در مبارزه مسلحانه چند ساله با جریان سلفی ـ تکفیری و وهابی داعش، فتوای مرجعیت شیعه و به دنبال آن شکل گیری گروههای دفاع مردمی مانند حشد الشعبی در عراق سد اصلی مبارزه با داعش بود و نقش اصلی را در کنار گروههای مستشاری ایرانی در نابودی گروههای تکفیری ایفا کرد.
اگر بررسی تطبیقی فی مابین برنامه ها و راهبردهای آمریکا و ایادی و مزدوران منطقه‌ای او و فتوای مرجعیت شیعه و نظر و رای ایشان ، درمورد روند نابودی داعش و یا شکل گیری دولت و مجلس قانونی عراق داشته باشیم بخوبی می توانیم نقش راهبردی مرجعیت در خنثی سازی توطئه ها و تولید امنیت را مشاهده کنیم.
برنامه هایی که با هزاران ساعت نفر کار در پژوهشگاه ها و اندیشکده های راهبردی توسط خبره ترینمتخصصین و فرماندهان و مدیران ارشد دولت آمریکا و با کمک های مالی آنچنانی دولت های مرتجع منطقه ای و صهیونیست ها نوشته و اجرا می شود در مقابل یک فتوای مرجعیت شیعه و همراهی مردم رنگ باخته و نقش بر آب می شود.
پس گزافه نیست که ما مرجعیت شیعه را رکن اصلی و مولود تولید قدرت و امنیت در منطقه بدانیم. بدون شک این رکن مولد قدرت و امنیت نرم بایستی حفظ و حراست شود و برای استمرار آن در گذشت زمان برنامه ریزی لازم و دقیق را داشت. با توجه به اینکه در مبانی اسلام ملت به معنای مصطلح امروزی موضوعیت چندانی نداشته و آنچه مهم می باشد امت واحده اسلامی است، و نیز باورها و اعتقادات اسلامی بعنوان مرز مطرح است و نه مرزهای سرزمینی و جغرافیایی، لذا به نظر می رسد مهاجرت حجت الاسلام والمسلمین سید علی خمینی به عراق و حوزه علمیه نجف و تدریس دروس حوزوی به زبان عربی در این راستا قابل تحلیل باشد که می تواند بعنوان اقدامی راهبردی برای استمرار مرجعیت شیعه در آن بلاد بعنوان رکن اصلی مولد قدرت و امنیت باشد.
بجز ویژگی های ایشان که در چند سال اخیر در مواضع و سخنرانی هایشان نمود پیدا کرد، اتصال نسبی به حضرت امام خمینی (ره) و سببی به خاندان عالم پرور صدر و آیت آلله سیستانی در عراق ، پتانسیل های بالقوه ای است که می تواند استمرار مرجعیت شیعه برای آتیه در عراق را نوید دهد.
