مهدی قائدی
باشوی استقلالی ها در حالی که به گفته شفر بعضی از بازیکنان از زدن ضربه پنالتی طفره رفتند با دل و جراتی بزرگ تر از جثه خود پشت توپ ایستاد و آن را به دستان دروازه بانی کوبید که برای به عرش رسیدن لحظه شماری می کرد. مهدی قائدی بعد از این ضربه و در حالی که هنوز سرنوشت تیم مشخص نشده بود بارانی از اشک را بر روی صورت خود روانه ساخت تا به پیشواز حذف زود هنگام آبی پوشان برود و طرفداران این تیم طعم تلخ حذف زودهنگام از جام حذفی را مزمزه نمایند.
اما آن هایی که این اشک ها را دیدند باید بفهمند که مردان برای دستاوردهای بزرگ خود گریه می کنند یکی از ناب ترین استعدادهای فوتبال ایران گریه کرد تا نشان دهد که تعصبی مثال زدنی در حرکات کودکانه او وجود دارد. باشویی که استقلالی ها تقاضای ماندنش در لباس آبی را دارند می تواند « باشوی گریان فوتبال » لقب بگیرد و تا مدت ها اشک شوق را بر روی گونه های طرفداران استقلال روانه سازد.
نباید او را دار زد و نباید او را محاکمه کرد زیرا باشوی استقلال به دلیل جراتی که داشت پای اشک های خود ایستاد خود را محاکمه کرد و مطمئنا خود را نیز برای این اتفاق دار خواهد زد اما باید بازگردد و نشان دهد که او همان پسری است که همگان ماندن او را از خدا خواهان هستند.
مهدی قائدی در طول تقریبا ۲ سال فوتبال حرفه ای خود فراز و نشیب های فراوانی را داشته است و حتی در برخی موارد انتقادهای به جا و تندی را با رفتارهای نا مناسب به جان خود خریده است اما باید این واقعیت را پذیرفت که پاهای انحنا دار این جوان ریز اندام استعدادی را در خود دارد که پیموندن قله های دست نیافتنی افتخار برای فوتبال ایران را آسان تر از قبل نماید.
باید مواظب این بازیکن بود زیرا که امروز با اشک هایش نشان داد می تواند مسئولیت هایی را به گردن بگیرد که بسیاری از ستاره های پوشالی این روزهای فوتبال ما از آن فرار می کنند و با شانه خالی کردن از زیر بار این مسئولیت ها بی تقصیری خود را در بوغ و کرنا سر خواهند داد.
