شاید بتوانیم برای دو گزینه اول خودمان را به نحوی قانع کنیم؛ کاشیما آنتلرز در آسیا روی سکوی نخست ایستاد اما حضور عبدالکریم حسن بیشتر مانند یک شوخی بی مزه است. ژوزه مورینیو در سال ۲۰۱۲ در خصوص مراسم اهدای توپ طلا و حقِ بازیکنش، کریستیانو رونالدو در واکنشی تاریخی اظهار داشت: ” عدم انتخاب رونالدو یک جُرم بزرگ است و بعید می دانم فیفا حاضر باشد از آنها به عنوان یک مجرم یاد کنند!” اما کنفدراسیون فوتبال آسیا با افتخار این جرم را گردن گرفت و نام گلر برتر سال ۲۰۱۸ آسیا را از این لیست خط زد!
می دانیم که مهمترین فاکتور برای AFC مربوط به لیگ قهرمانان آسیا است اما موضوع زمانی جالب تر می شود که به یاد بیاوریم عملکرد درخشان بیرانوند در آسیا یکی از مهمترین فاکتور های حضور سرخ ها در فینال آسیا است. شاید نقطه عطف دیدار نیمه نهایی آسیا بین پرسپولیس و السد( تیم عبدالکریم حسن) نه پنالتی علیپور بود و نه گل سیامک نعمتی، بلکه سوپر واکنش بیرانوند در دقیقه ۹۲ بازی برابر ضربه سر ژاوی بود که عملا پرسپولیس را راهی دیدار پایانی کرد.
جدا از عملکرد شایسته خط دفاعی پرسپولیس در لیگ قهرمانان آسیا، بیرانوند جام جهانی را پشت سر گذاشته است که بنا به گواه فدراسیون جهانی فوتبال فیفا یکی از بهترین بازیکنان در دور گروهی آن بود. گلر با ارزش تیم ملی ایران با نظر گاردین در تیم منتخب دور گروهی این رقابت ها بالاتر از فوق ستارگانی مانند نویر و د خیا قرار گرفت. اما او رقابت را در کسب توپ طلای آسیا به مدافع تیم ملی قطر باخت! طنزِ این ماجرا به حدی است که می تواند در این شرایط سخت اقتصادی شما را چند روزی بخنداند.
نباید فراموش کنیم که شیخ سلمان یک بحرینی است و احتمالا از نگاه او درخشش در جام جهانی و مهار کردن پنالتی یکی از بزرگترین فوتبالیست های تاریخ در مقابل همبازی بودن عبدالکریم با ژاوی موضوعی پیش پا افتاده است تا این اجازه را داشته باشیم او را به عنوان مُجرمی بشناشیم که در حق فوتبال و بیرانوند ظلم کرده است.
