دوست و دشمن، نمونه کوچکی از قدرت کوبنده موشک های ما را در مجازات داعش و تروریست های حزب دموکرات دیدند.
به گزارش افق نیوز/ محمد ایمانی تحلیلگر مسائل سیاسی و فعال رسانه ای طی یادداشتی در کانال تلگرامی خود نوشت:
برد موشک های ایران چه قدر باید باشد؟ کدام منطق می تواند بگوید ایران نباید موشک با برد بیش از قطر خود یا مثلا بالای دو هزار کیلومتر داشته باشد؟!
وقتی دولت های آمریکا در ادوار مختلف، ایران را علنا تهدید به حمله نظامی می کنند و می گویند همه گزینه ها از جمله گزینه نظامی روی میز است، بر مبنای منطق بازدارندگی، شما حق دارید جنگ افزارهایی برای دفاع از خود داشته باشید و موشک دوربرد، یکی از همان تسلیحات بازدارنده آنهاست.
وقتی رژیم صدام به ایران حمله کرد و شهرهای بی دفاع ما را به بمب و موشک بست، رژیم های انگلیس و فرانسه و آلمان و برخی دولت های دیگر اروپایی تأمین کنندگان بمب و موشک های رژیم بعثی بودند. همان ها تروریست های منافقین و داعش و الاحوازیه و چند الشیطان را تأمین و تجهیز کرده اند. برای چنان دولت های عنودی باید برگ برنده و ابزار بازدارندگی رو کرد.
دوست و دشمن، نمونه کوچکی از قدرت کوبنده موشک های ما را در مجازات داعش و تروریست های حزب دموکرات دیدند. همین ضرب شست که بیشتر، تمرین و دست گرمی بود، تهدید کنندگان تاریخی ملت ایران را سراسیمه کرده، چون دیگر نمی توانند با چماق تهدید و فشار، باج بگیرند یا به شگرد بزن و در رو متوسل شوند.
برخی شنیده ها حاکی از آن است که موضوع تعهد سپاری به پیمان سلطه طلبانه MTCR- Missile Technology Control Regime
(رژیم کنترل فناوری موشکی) در چند سال اخیر و همانند پنهانکاری های مذاکرات مربوط به FATF و CFT در جریان بوده و اخیرا شدت گرفته است. این پیمان در سال ۱۹۸۷ توسط گروه کشورهای «جی هفت» با هدف اصلی حفظ انحصار موشک های دوربرد پایه‌گذاری شد و اکنون دارای ۳۵ عضو است.
وزارت خارجه باید روشنگری کند که آیا برخی آمد و شد های ماه های اخیر با مقامات اروپایی به مذاکره در همین زمینه مربوط می شود یا نه. قدرت موشکی، خط قرمز امنیتی کشور و غیر قابل مذاکره و چانه زنی است.
