به گزارش افق آنلاین ، هفت سین به معنای هفت قلم شیئی که نام آن‌ها با حرف «س» (سین) آغاز می‌شود، یکی از اجزای اصلی آیین‌های سال نو است که بیشینه‌ی ایرانیان آن را برگزار می‌کنند.
در ادامه نکاتی جالب از هر یک از اجزای سفره هفت سین بیان شده است.
سنجد: نماد عشق و دلباختگی است و از مقدمات اصلی تولد و زایندگی. عده‌ای عقیده دارند که بوی برگ و شکوفه درخت سنجد محرک عشق است.
سبزه: نماد شادابی و سرسبزی و نشانگر زندگی بشر و پیوند او با طبیعت است.
سمنو: نماد زایش و باروری گیاهان است و از جوانه‌های تازه رسیده گندم تهیه می‌شود.
سکه: که نمادی از خیر و برکت و درآمد است.
سیب: هم نماد مهر و مهرورزی.
سماق و سیر:نماد چاشنی و محرک شادی در زندگی به شمار می‌روند. اما غیر از این گیاهان و میوه‌های سفره نشین، خوان نوروزی اجزای دیگری هم داشته است:دراین میان «تخم مرغ» نماد زایش و آفرینش است و نشانه‌ای از نطفه و نژاد. «آینه» نماد روشنایی است و حتماً باید در بالای سفره جای بگیرد. «آب و ماهی» نشانه برکت در زندگی هستند. ماهی به عنوان نشانه اسفند ماه بر سفره گذاشته می‌شود.
مسلمانان نیز قرآن را به عنوان یکی از پایه‌های اصلی سفره هفت سین بر سفره می‌گذارد.
شاخه‌های سرو، دانه‌های انار، گل بیدمشک، شیر نارنج، نان و پنیر، شمعدان و… را هم می‌توان جزو اجزای دیگر سفره هفت سین دانست.
