اصلاح‌طلبان نیک می‌دانند که حالا خاتمی مانند شیری بی‌یال و کوپال روزهای ناخوشی را سپری می‌کند؛ چندی پیش، خود او هم وقتی دید که همه مشکلات کشور به زلف اصلاحات گره خورده است؛ اقرار کرد که دیگر مردم به «تَکرار می‌کنم» او روی خوشی نشان نمی‌دهند.
*بعدازآن بود که مصطفی تاجزاده و دیگرانشان هم وقتی دیدند ستاره بخت اصلاحات بی‌فروغ شده؛ به این واقعیت مسلم اعتراف کردند که هر کوششی برای احیای «تکرار می‌کنم» محکوم به شکست است
*حالا در صفحه شطرنج سیاست، حرکت، همان حرکت حجاریان است: به میدان آوردن سربازان کارکشته و امتحان پس داده دوم خردادی که از مجلس ششم تا ماجرای ۸۸ و هم‌اکنون در میان اصلاح‌طلبان کارنامه نسبتاً قابل قبولی از خود به جای گذاشته‌اند؛ اما در قبال رد صلاحیت‌ها چه باید کرد؟ و پاسخ همان سیاست پوسیده قدیمی است؛ مهار «نظارت استصوابی» با «فشار از پایین و چانه‌زنی در بالا» ولی نه با طرح «انتخابات مشروط» حجاریان (که به نظر برای مسئله‌سازی و آزمودن فضای سیاسی بوده است) بلکه با پیش کشیدن «گفت‌وگوی ملی»؛ موضوعی که مدتی است اصلاح‌طلبان با استارت اسحاق جهانگیری به بهانه‌های مختلفی مانند راه‌حل تهدید، تحریم و مشکلات اقتصادی و… آن را در بوق و کرنا می‌کنند تا جاییکه عکس کنار هم احمد توکلی و بهزاد نبوی در حاشیه مراسم افطاری رئیس‌جمهور با فعالان سیاسی را به عکس اول رسانه‌های خود تبدیل کردند و در وصف و شرح آن تیتر زدند و نوشتند.
کیهان
