در شرایطی که آمریکا با افزایش صادرات نفت خام خود، حتی به مشتریان سنتی نفت ایران همچون هند؛ عربستان با بازکردن گاه و بیگاه در ذخایر خود و کشورهایی چون عراق و امارات بهمنظور افزایش درآمد ملی خود، چشم به سهم ایرانی دوختهاند که تحت فشار تحریمها با مشکلاتی در فروش نفت مواجه شده است، حفظ سهم کشورمان از بازار جهانی نفت بسیار حائز اهمیت است.
این مهم وقتی اهمیتی دوچندان پیدا میکند که بدانیم در صورت مشارکت دادن ایران در ادامه طرح کاهش سقف تولید اوپک، سهم کشورمان از بازار نفت کاهش یافته و بهراحتی قابل بازگشت نخواهد بود.
در نشست ۱۷۵ اوپک نیز اگرچه عربستان و متحد آمریکاییاش نتایجی را مطابق با هدفگذاریهای قبلی خود بهدست آوردند اما تلاششان برای همراهکردن ایران در کاهش تولید و آسیبرساندن به سهم ایران در اوپک در درازمدت بینتیجه ماند.
“اجازه ندادیم سهم ایران از بازار نفت در درازمدت آسیب ببیند” این جمله بیژن زنگنه وزیر نفت کشورمان را میتوان خلاصه نتایج نشست ۱۷۵ اوپک برای ایران دانست. انتظار میرود همین امر، مورد توجه وزیر نفت و تیم همراهش برای نشست ۱۷۶ باشد.
تلاشی از سوی بدخواهان این مرز و بوم برای تبدیل اوپکی که ۵۹ سال پیش با تلاش ایران پایهگذاری شده بود، به یک ابزار فشار سیاسی و اقتصادی به کشورمان دیده میشود و این تلاش نشست به نشست و سال به سال در حال افزایش است.
انتظار میرود بیژن زنگنه وزیر نفت با درایت بهعنوان نماینده جمهوری اسلامی ایران بتواند نهتنها در نشست ۱۷۶ اوپک، نقشه عربستان و آمریکا برای سهیم کردن ایران در برنامه کاهش تولید اوپک را خنثی کرده و ایران را همچنان از این امر مستثنی نگه دارد، بلکه بتواند تهدیداتی را که در عرصه جهانی نفت علیه ایران پایهگذاری میشود با فرصت دیدارهای رسمی و غیررسمی اوپک و حتی کشورهای غیراوپک به فرصت برای کشورمان تبدیل کند