مسعود نیلی گفت: نمی‌دانم افغانستان می‌شدیم یا ترکیه. این دو کشور هردو نفت ندارند.
وی با انتقاد از سیستم تصمیم گیری در ایران ادامه داد: سیاستمدار در همه جای دنیا پاسخ سوالات را می‌دهد. نه این‌که سخنرانی کند، بلکه تکلیف را روشن می‌کند. اما ما همه چیز را گرد می‌کنیم. برای مثال می‌گوییم نظام ارزی کشور شناور مدیریت شده است. هر زمان که قیمت‌ها رها شده و از دست در می‌رود، می‌گوییم الان شناور است. هر زمان که می‌خواهیم وارد فرآیند کنترل و قیمت‌گذاری‌های اداری شویم، می‌گوییم الان داریم مدیریت می‌کنیم! یعنی واژه‌ها را به‌گونه‌ای استفاده کرده‌ایم که همه شرایطی را بتواند توجیه کند. یعنی دست خودمان را باز نگه می‌داریم.
نیلی ادامه داد: سیستم تصمیم‌گیری کشور، عرض و طول بسیاری دارد؛ به نحوی که تمام نظرات داخل آن قرار دارد. در سیستم تصمیم‌گیری ما، هم افراد موثری هستند که قایل به تعامل خیلی زیاد با دنیا هستند و هم افراد بسیار موثری حضور دارند که می‌گویند کار کردن با دنیا سم است. این دو گروه با یکدیگر و درکنار هم قرار است چه مساله‌ای را حل کنند!؟ یا این‌که برای مثال، در مورد یارانه‌ها یک گروه می‌گوید رقمی که می‌دهیم، کم است. یک گروه هم می‌گوید پرداخت یارانه‌ها را باید بسیار محدود کنیم. در نهایت چه می‌شود!؟ وجود این تعارضات با این میزان فاصله از یکدیگر، به معنی آن است که ما برای موضوعات مهم پاسخ نداریم و بعد یک سوپرمارکت از افکار مختلف در زمینه‌های راهبردی وجود دارد. توجه داشته باشید که یک وقتی این تنوع و تضاد دیدگاه در سطح کوچه و خیابان و جامعه وجود دارد که ممکن است بگوییم تا اندازه‌ای طبیعی است، اما ما این‌جا داریم راجع به تصمیم‌گیرندگان صحبت می‌کنیم.
خبرانلاین
