۲۱ تیر سال ۹۴ بود که ماموران پلیس تهران در جریان قتل زن جوانی به نام زهرا قرار گرفتند و تیمی ازماموران برای تحقیقات پلیسی پای در قتلگاه زن جوان گذاشتند.
ماموران پلیس آگاهی تهران در تحقیقات ابتدایی پی بردند که زن جوان به قتل رسیده و قاتل پس از جنایت دست به سرقت طلاها و وسایل با ارزش داخل خانه زده است. تجسس‌های پلیسی ادامه داشت تا این که ماموران به رفتارهای شوهرعمه زهرا مشکوک شدند و سیاوش به عنوان مظنون اصلی پرونده دستگیر شد.
سیاوش ابتدا خود را بی گناه می‌دانست، اما وقتی طلاهای زهرا داخل خانه اش پیدا شد به ناچار لب به سخن باز کرد و به قتل زن جوان اعتراف کرد. پس از بازسازی صحنه قتل و صدور کیفرخواست از سوی دادسرای امور جنایی پرونده برای صدور حکم نهایی به دادگاه یک کیفری استان تهران ارجاع شد و در روز دادگاه سیاوش و خانواده اولیای دم در شعبه ۸ دادگاه یک کیفری تهران حاضر شدند.
سیاوش به قتل زهرا اعتراف کرد و گفت: من تنها قصد سرقت طلاهایش را داشتم، اما وقتی دیدم زهرا مقاومت می‌کند برای این که دستم رو نشود به ناچار دست به قتل زدم و حالا پشیمان هستم. بدین ترتیب قاضی دادگاه پس از پایان جلسه همراه قضات مستشار وارد شور شد و حکم اعدام را برای سیاوش صادر کردند و سیاوش پس از سال‌ها انتظار در دومین چهارشنبه شهریور ماه پای چوبه دار رفت و این مرد در زندان تهران اعدام شد.
منبع: روزنامه خراسان
