فرزاد آشوبی در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم درباره آغاز لیگ قهرمانان آسیا و شرایط نمایندگان ایران برای حضور در این رقابت‌ها اظهار داشت: اگر بخواهیم نگاهی کلی به این قضیه داشته باشیم باید گفت تیم‌های ایرانی نسبت به رقبای آسیایی خود از لحاظ امکانات سخت‌افزاری فاصله زیادی دارند و در این مورد هم شکی نیست، اما رقبای آسیایی هر چقدر هم بازیکن و مربیان خارجی باکیفیت بالا به خدمت بگیرند باز هم از لحاظ استعداد فردی آنها نمی‌توانند این عقب‌ماندگی خود را جبران کنند. اگرچه باشگاه‌های ایرانی هر سال از لحاظ امکانات و عمده‌ترین آنها مسائل مالی است پیشرفتی نداشته‌اند. شاید باید به خودمان ببالیم که هنوز استعداد‌هایی در فوتبال‌مان شکوفا می‌شود و این تنها امید ما برای اینکه فوتبال‌مان زنده بماند، به حساب می‌آید.
وی در پاسخ به این سؤال که «کدام‌یک از نمایندگان ایران می‌توانند در لیگ قهرمانان چهره یک مدعی را داشته باشند؟»، خاطرنشان کرد: با احترامی که برای تیم‌های استقلال و شهر خودرو قائلم هستم باید بگویم دو نماینده دیگر کشورمان سپاهان و پرسپولیس تیم‌‌هایی به مراتب با ثبات‌تر هستند. در واقع ثبات یک تیم را آرامشی که در آن مجموعه مشغول به کار هستند می‌سازد و این شرایط به نظر می‌آید در استقلال و شهر خودرو کمتر وجود دارد. پرسپولیس در چند سال اخیر توانسته است به نیمه نهایی و فینال لیگ قهرمانان راه پیدا کند و با تیمی که الان دارد می‌تواند امیدوار باشد که باز هم این مسیر خوب را طی کند. سه تیم دیگر هم باید منتظر ماند و دید می‌توانند نمایش خوبی در رقابت‌های بین‌المللی داشته باشند یا نه.
کارشناس فوتبال کشورمان در واکنش به این مسئله که تیم‌های ایرانی با مربیان داخلی پا به مسابقات آسیایی می‌گذارند، عنوان کرد: یک واقعیت است که تیم‌های ایرانی سال‌هاست در آسیا ناکام مانده‌اند و در دو دهه اخیر و شاید هم بیشتر نهایتاً ما سه تیم فینالیست داشته‌ایم که دو مرتبه آن با مربیان خارجی بوده است. در هر صورت باید بپذیریم که تیم‌های کشورمان برای قهرمانی در آسیا کمبود‌های زیادی دارند و هر موفقیتی هم به دست بیاید، مقطعی بوده است.
آشوبی درباره این موضوع که آیا مربیان ایرانی برای اینکه سرمربی تیم ملی شوند باید با تیم باشگاهی خود افتخار بین‌المللی کسب کنند، گفت: با تمام احترامی که برای مربیان ایرانی قائلم اعتقاد دارم هیچ مربی داخلی نباید ادعا کند که هدایت تیم ملی باید به او سپرده می‌شد و حتی شایسته‌تر از دراگان اسکوچیچ بوده است. اگرچه اعتقاد خود من این است که هدایت تیم ملی باید به مربی بزرگ خارجی در رده کارلوس کی‌روش، مارک ویلموتس، برانکو ایوانکوویچ و … داده می‌شد، اما اسکوچیچ با اختلاف بهتر از هر گزینه ایرانی است. از این جهت که او هر چه نباید دوره‌ها و آموزش‌های مربیگری خود را در کلاس‌های حرفهای گذرانده است در حالی که مربیان ایرانی هیچ‌کدام این شرایط را نداشته‌اند. با توجه به شرایط آموزشی که در کشورمان برای مربیان وجود دارد این ادعا را مطرح می‌کنم و اعتقاد داشته و دیده‌ام که در این زمینه چقدر سطح‌مان پایین است.
وی در پایان خاطرنشان کرد: مربیان ایرانی در لیگ قهرمانان این فرصت را دارند که خود را با تیم‌های‌شان اثبات کنند و اگر بتوانند در این زمینه موفق عمل کرده و در کارشان ثبات داشته باشند آن وقت می‌توانند ادعای سرمربیگری تیم ملی را داشته باشند. صرفاً یا یکی دو برد بین‌المللی و صعود به مرحله بالاتر نمی‌شود ادعای مربی بین‌المللی بودن کرد بلکه یک مربی در کارش باید ثبات داشته باشد و همواره بتواند در هر تیمی که کار می‌کند کارنامه خوبی از خود بر جای بگذارد.
