نورشرق درباره ممنوعیت دو باشگاه استقلال و پرسپولیس در استفاده از بازیکنان خارجی گفت: این موضوع از جهات مختلف قابل بررسی است. بعُد فنی آن که به خود باشگاهها ربط دارد، نخستین موضوعی است که شاهدش هستیم و اغلب بازیکنان بیکیفیت و دور از سطح فنی لیگ برتر کشورمان به عضویت تیمها درمیآیند. در واقع ارزیابی درستی در این باره از سوی باشگاهها صورت نمیگیرد. کاملاً مشخص است که راهکار مشخصی برای یارگیری و یا بهخدمتگیری مربیان خارجی وجود ندارد. بسیاری از بازیکنان را داشتهایم که میآیند و اینقدر ضعیف هستند که مربی آنها را بازی نمیدهد.
همین بازیکنان بدون در نظر گرفتن قواعد حقوقی به حال خودشان رها میشوند و، چون باشگاه پای قراردادشان را امضا کرده، میروند و برهمان اساس شکایت میکنند و از مراجع قانونی حکم میگیرند. احکام هم، چون ارزی صادر میشوند با در نظر گرفتن تورم در نرخ ارز، مشکلات بزرگی را برای باشگاهها ایجاد میکند.
نکته عجیب آنجاست که اگر این حرفها را امروز و در اردیبهشت ۱۳۹۹ بیان میکنیم، درست ۱۰ سال پیش در اردیبهشت سال ۱۳۸۹ هم عین همین صحبتها مطرح شده ولی نه تنها عبرتی حاصل نشده بلکه شاهدیم باز هم قراردادهای مشابه بسته میشوند.
از این رو معتقدم تصمیمی که وزارت ورزش برای سرخابیها گرفته که متولی هر دو تیم هم خود وزارتخانه است تصمیمی قابل دفاع است و من هم شخصاً از آن دفاع میکنم. حتی اگر من اختیار داشتم از همه باشگاههای فوتبال که بدهی دارند، که تقریباً همه آنها بدهکار هستند، میخواستم: ۱- مادامی که بدهیهای قبلیشان را تسویه نکردهاند و ۲- مادامی که منابع مالی اثبات شدهای برای اجرای تعهداتشان در قبال جذب بازیکن یا مربی خارجی را ندارند، از حق جذب بازیکن خارجی محروم باشند.
اگر چنین منطقی بر همه باشگاههای ما حاکم شود و هیئتمدیره باشگاهها خود در این زمینه پیشقدم شوند، مشکلات به مراتب کمتر میشود. گرچه یکی از حلقههای مفقوده در این باره خود مدیران ما هستند. متأسفانه مدیران به محض ورود به باشگاه برای کسب شهرت و جذابیت دنبال توپ درکردن میروند تا شاید برحسب احتمالات با یارگیری خارجی و جذب مربی غیرایرانی توفیقی هم نصیبشان شود، اما درباره بعد از آن عمدتاً با واژه «خدا بزرگ است» به استقبال باقی مشکلات میروند و توجهی ندارند چنین تصمیماتی چه تبعاتی برای باشگاه دارد.
این مقام حقوقی فدراسیون فوتبال به خبرورزشی گفت: وقتی مدیران ما مصونیت شغلی دارند و میدانند مرجعی آنها را موأخذه نمیکند، به راحتی اقدام به چنین کارهایی میکنند که در نهایت منجر به محرومیت از دو پنجره نقل و انتقالاتی و یا دیگر مشکلات برای باشگاههای استقلال و پرسپولیس میشود. قطعاً اگر چنین مدیرانی موأخذه شوند و در پیشگاه قانون پاسخگوی اقداماتشان باشند، دیگر شاهد تکرار چنین اشتباهاتی نخواهیم بود.
جمله تکراری این قبیل مدیران پس از حضور در باشگاههای استقلال و پرسپولیس این است که «این بدهی مربوط به زمان من نیست»، اما باید گفت؛ آقای محترم، وقتی شما مسئولیتی را قبول میکنید، باید بتوانید از پس همه مشکلاتش برآیید. شما حق ندارید با تکیه بر این بهانه از زیر مشکلات باشگاه شانه خالی کنید. باز هم تأکید میکنم قطعاً تصمیمی که وزارت ورزش گرفته، درست است و کاش این برای همه باشگاههای بدهکار ضمانت اجرایی داشته باشد.
فکر میکنم این قاعده باید تا ۵ سال آینده برای همه باشگاههای داخلی اجرایی شود. چراکه ما دائم در حال محکوم شدن در دادگاههای بینالمللی هستیم. بسیاری از بازیکنان به اندازه ۲۰ درصد دستمزدشان بازی نکردهاند، اما میروند حکم میگیرند و کل پولشان را دریافت میکنند. این حرفهای تکراری مشخص میکند بیماری سختی در بدنه فوتبال خانه کرده و فکر میکنم فوتبال ما نیاز به یک جراحی دارد. اصلاً چه اشکالی دارد مدتی فوتبال تعطیل شود و بعد آن را با ساختار درست بالا بیاوریم و مطابق استانداردهای بینالمللی حرکت کنیم؟ باشگاههای ما بدون حق پخش و تبلیغات باید با چنین مشکلاتی مواجه شوند.
رئیس کمیته تعیین وضعیت فدراسیون فوتبال با اشاره به انتقاد وزارت ورزش از وجود واسطهها در بحث نقل و انتقالات تصریح کرد: ما از دو سال پیش در فدراسیون برای این قبیل افراد مقرراتی را تبیین کردیم تا با تأسی از مقررات بینالمللی و لایسنسهای رسمی، طبق آییننامه فدراسیون فوتبال فعالیت کنند، اما آنچه در عمل اتفاق میافتد این است که تنها عدهای دارای پرونده نقل و انتقالاتی هستند ولی عدهای پرونده ندارند که شاید در برخی موارد پدر یا برادر بازیکن باشند و در این حیطه کار میکنند، اما بخش عمدهای بدون مجوز رسمی از فدراسیون کار میکنند. عده زیادی هم مجوز دارند ولی بیکار هستند.
اگر دغدغه امروز کشور اشتغالزایی است، باید درِ باشگاهها را رو به همه ایجنتها باز کرد تا آنها نیز بتوانند در این حیطه فعالیت کنند، اما متأسفانه در هر جا فساد وجود داشته باشد، طبیعتاً انحصار هم ایجاد میشود. امروز شاهد هستیم یک واسطه نقل و انتقالاتی در یک تیم ۷ تا ۸ بازیکن دارد و از این طریق اینقدر قدرت در تصمیمسازی در یک باشگاه برایش ایجاد میشود که حتی میتواند مدیریت آن مجموعه را هم تغییر دهد.