؛ روزنامه جمهوری اسلامی در واکنش به اعلام دریافتی و حقوق نمایندگان مجلس یازدهم نوشت: آیا اگر چنین شرایطی برای نمایندگان مجلس در ایران فراهم شود باز آنان با چنین شوقی برای نماینده شدن تلاش می‌کنند؟
شرایط نمایندگان مجلس سوئد، یکی از کشورهای فوق پیشرفته دنیا را مشاهده کنید!
– نه دستیار نه قهوه مجانی نه حقوق زیاد.
– این مجلس فقط سه خودرو دارد برای مناسبت‌های رسمی.
– انتظار اینست که نمایندگان از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده کنند.
– تا سال ۱۹۵۷ (۱۳۳۶) حقوق اصلاً دریافت نمی‌کردند، الان حقوقشان ۴۰۰۰۰ کرون سوئد است کمتر از حقوق یک معلم ساده!
– برای رفت و آمد، کارت بلیط اتوبوس و غیره سالیانه به آنها داده می‌شود.
– نمایندگان حق ندارند حقوق خود را بالاتر ببرند!
– فقط به نمایندگانی آپارتمان مسکونی داده می‌شود که ساکن استکهلم نبوده باشند.
– آپارتمان ۴۵ مترمربعی بدون اتاق خواب جداگانه.
– دوست و فامیل‌شان حق ندارند شب را در آنجا سپری کنند، مگر اینکه هزینه اقامت آن شخص را بپردازند.
– در مجلس گارسون وجود ندارد، هر نماینده هزینه غذای خودش را می‌پردازد و ظرف غذای خودش را می‌شوید.
– نماینده دستیار ندارد، منشی ندارد، خودش برنامه‌های کاری خود را تنظیم می‌کند و تلفن‌هایش را جواب می‌دهد.
– اگر تاکسی کرایه کند انتظار اینست که نزدیک‌ترین مسیر را انتخاب نماید.
– مجلس اشتراک رسانه‌های مهم‌تر کشور را دارد و همه رسانه‌ها برای نمایندگان رایگان است که مشترکاً استفاده کنند.
– اگر بخواهند سفر کاری بروند باید ارزانترین گزینه مثلاً کوپه ارزان‌تر قطار را انتخاب کنند.
– برای سفر خارجی حداکثر ۵۰۰۰۰ کرون معادل ۵۴۰۰ دلار حق دارند هزینه کنند.
– هیچگونه پرداخت حقوق مادام‌العمر ندارند بلکه فقط تا دو سال بعد از پایان دوره نمایندگی به شرط اینکه ثابت کنند که به دنبال کار بوده‌اند می‌توانند تا وقتی کار گیر بیاورند معادل ۸۵ درصد حقوق نمایندگی‌شان را دریافت کنند.
– سیاستمداران محلی که اصلاً حقوق دریافت نمی‌کنند چون کار سیاسی محلی کار عمومی محسوب می‌شود و حقوق ندارد.
این معنای واقعی خدمت به خلق است! حالا اگر شرایط مجلس ایران هم اینگونه بود، بازهم کسی حاضر بود میلیاردها تومان خرج کند که نماینده مجلس شود؟!
