کلیسای “باربارا دیکاتو” یا همان قدیسه نگهبانِ معمارانِ پل ورسک یکی از
کوچکترین کلیساهای جهان که نه، بلکه یکی از کوچکترین عبادتگاه‌های ایران محسوب می‌شود که با از دست دادن کاربری‌اش هیچ توجهی نسبت به آن نشد، هرچند به دلیل قدمت حضورش و به واسطه‌ی نسبتی که بین کلیسا و پل «ورسک» وجود دارد، هنوز گاهی گردشگرانی برای دیدن این فضا به این منطقه‌ی کوچک از استان مازندران در سوادکوه می‌روند.
جاده‌ی فیروزکوه در سرخ‌آباد سوادکوه، پشتِ دیوارهای چند مغازه‌ی بین راهی، سازه‌ای هر چند کوچک اما ارزشمند در خود جای داده که بارها تهدید به تخریب شده، اما مالکان زمین دست کم به دلیل توجهشان به قدمت این بنا و عبادتگاه بودنش، هنوز برای تخریب‌اش قدمی برنداشته‌اند!
هر چند به گفته‌ی برخی مردم بومی منطقه، ساخت سرویس‌های بهداشتی درست در چند قدمی فضای این کلیسای کوچک در اوایل انقلاب با از بین بردن نقطه‌ی دید این مکان مقدس مسیحیان انجام شده بود، اما سرانجام با دستور میراث فرهنگی مازندران سرویس‌های بهداشتی از آن نقطه به جای دیگری جابه‌جا شدند.
حالا این قدیسه‌ی نگهبان، هر چند از حصار دیوارها رها شده، ولی هنوز به توجه نیاز دارد تا باقی مانده‌های بنای سه در سه متری اش را سرپا نگه دارد.
این کلیسا که به واسطه قرار گرفتنش در روستای سرخ‌آباد سوادکوه کنار جاده اصلی در دو کیلومتری پل”ورسک” و روی تونل راه‌آهن، امروز آن را کلیسای سرخ آباد می‌نامند، هفتم مرداد ۱۳۸۲ با شماره ثبت ۹۲۷۱ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است، در اوایل دوران پهلوی برای انجام مراسم مذهبی کارکنان راه‌آهن توسط مهندسان مسیحی ایتالیایی که برای ساخت راه‌آهن به سوادکوه آمده بودند، احداث شد و چون عبادتگاه آن‌ها بود، امروز به عبادتگاه هم معروف است.
گفته می‌شود کلیسای سرخ آباد سوادکوه سال‌ها قبل وضعیتی بسیار اسفناک یافته بود، اما بعد از ثبت شدن در فهرست آثار ملی، با حمایت سازمان میراث فرهنگی قدری مرمت شد. اما هنوز در آن قفل است و امکان بازدید از داخل آن هم وجود ندارد.
کلیسای سرخ آباد سوادکوه مربوط به دوره پهلوی اول توسط کارگران آلمانی و سوئیسی ساخته شد و جزء کوچکترین کلیسای جهان است که نیاز به توجه بیشتر دارد.
کلیسای سرخ آباد سوادکوه زمانی تخریب شد اما با تلاش اهالی محل از خطر نابودی نجات یافت و در حال حاضر نیز در شرف ویرانی است.سال‌های گذشته کلیسای سرخ آباد سوادکوه، جایگاه آخور حیوانات بود تا اینکه در تاریخ هفتم مرداد ۸۲ به ثبت ملی رسید و با حمایت میراث فرهنگی مرمت شد اما متاسفانه تابلو راهنمای کلیسا برداشته شد و کلید در ورودی آن نیز در دسترس نیست و به گفته اهالی محل در دست یکی از ارگان‌ها قرار دارد که این موضوع ما را بر آن داشت تا به سراغ مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگی استان برویم که وی خبرهای امیدوار کننده‌ای درباره احیای دوباره این بنا برای گردشگری داد.
تا پایان امسال قرار است سرویس های اطراف این کلیسا تخریب شود تااین اثر بتواند خود را بهتر نشان دهدو با توجه به آنکه محور سوادکوه از جمله محورهای حضور گردشگران است با احیا این اثر و در دید قرار گرفتن آن گردشگران می‌توانند از این اثر بازدید کنند.
عکاس: مریم احمدی
خبرنگار : نجف محمودی
