به گزارش افق انلاین ، اولین سالگرد درگذشت سیامند رحمان قهرمان پرآوازه و خوشنام پاراوزنهبرداری در حالی رسیده که خیلی دوستانش، اتفاق تلخ درگذشت او را هنوز باور نکردهاند.
یکی از دوستان قدیمی سیامند، امیر جعفری ملیپوش سبکوزن و افتخارآفرین پاراوزنهبرداری است. جعفری که تجربه سالها حضور در کنار سیامند در اردوها و مسابقات مختلف را دارد، به مناسب اولین سالگرد درگذشت قویترین وزنهبردار معلول جهان دلنوشتهای که در اختیار خبرگزاری تسنیم قرار داده که متن آن به شرح زیر است:
«همیشه در کتابها، داستانهای متعددی از انسانهای خاص، نیرومند، توانا و استثنایی را خوانده بودم. همیشه در کودکی پیگیر قهرمانهای بزرگ ورزشی بودم، رستم شاهنامه را دوست داشتم، تختی را ندیده دوست داشتم، قهرمانها را دوست داشتم.
در سال ۲۰۰۸ و قبل از اعزام به مسابقه جهانی نیوجرسی در آمریکا وقتی قرار شد تیم جوانان انتخاب شود، جوانی در قالب تیم ما قرار گرفت که دریایی از قدرت بود و چهرهای همیشه بشاش داشت.
او آمد، ماند و هر آنچه که باید در ورزش بدست میآورد را کسب کرد. دیگر عادت کرده بودیم که روز پایانی مسابقات سیامند طلا میگیرد و رکورد جدید ثبت میکند. رکوردشکنی، شاد کردن دل پدر و مادرش و یک ملت و همینطور طلا گرفتن عادتش بود.
سیامند آمد، ماند و رفت؛ خیلی هم ناگهانی رفت، آنقدر ناگهانی که من و دوستانم در تیم هنوز باور نکردهایم که دیگر او را نداریم. من، دیگر دوستانم، مردم ایران و دنیای معاصر جملگی این شانس را داشتیم که یک افسانه را با چشم ببینیم. سیامند، یک افسانه و یک داستان حقیقی بود و یک اسطوره واقعی. او نه تنها الهامبخش جهان پارالمپیکیها در یافتن تواناییهایشان بود، بلکه جهانی را تلنگر زد تا تواناییهایشان را بیابند.
شاید روزی، روزگاری در سالهای آینده از سیامند بنویسند و مردم آن روزگار رکورد ۳۱۰ کیلوگرمی او را افسانه بدانند، ولی ما دیدیم که او این کار را بهخوبی انجام داد، به راحتی و با لبخند…
یادش همیشه در خاطرمان میماند، روحش شاد.»