در این روزهایی که کرونا، گرانی و تحریم، امرار معاش را برای مردم کشور سخت کرده، زنان استان سیستان و بلوچستان وظیفه‌ای سخت‌تر از قبل را به دوش دارند چرا که اندک یارانه شان کفاف خرید نان مصرفی روزانه‌شان را هم نمی‌دهد و تنها راه درآمدی‌شان که همان مشاغل خانگی است روز به روز با مشکلات بیشتری مواجه می شود.
امروز هشتم مارس است و آن را روز جهانی زن نامیده‌اند، روزی که یادآور ظلم ستیزی زنان در جامعه است و هر تبعیض و نابرابری در جایگاه زن و مرد را نقض می‌کند .این روز اما در سیستان و بلوچستان معنای محکم‌تری دارد چرا که بسیاری از زنان این استان نقش پررنگ‌تری نسبت به همسران خود در خانواده دارند و به نوعی سنگینی بار زندگی را یک تنه بر دوش می‌کشند .
مصداق واقعی این صحبت، بسیاری از زنان بی سرپرست و یا بد سرپرستی هستند که در حاشیه شهر، روستاها و حتی مرکز شهرهای استان زندگی می کنند و زندگی و فرزندان خود را با چنگ و دندان حفظ کرده اند .
روشن آباد و چاه احمد تنها نمونه ای از روستاهایی هستند که بسیاری از زنان آنها سرپرست خانوار هستند و سنگینی بار دبه‌های آب، کپسول گاز، گالن های نفت و هزاران بار دیگر زندگی شان را به تنهایی بر دوش می‌کشند و زندگی شان را زنده نگه می دارند. متاسفانه در این استان و با امکانات کمی که وجود دارد حتی سرپرست خانوار بودن هم با نقاط دیگر کشور متفاوت است و توانِ دیگری را می طلبد.
خشکسالی و کم برخورداری بیش از همه زنان این استان را به دل سختی‌ها کشانده چرا که در چنین وضعیتی و با بیکاری بسیاری از مردان خانواده‌ها، بسیاری از زنان با سوزن‌دوزی، سفالگری، قالی‌بافی و هنرهای دیرینه‌ای که سینه به سینه و نسل به نسل به آنان منتقل شده خرج زندگی‌شان را می‌دهند .
چه بسیار زنانی که به سوگ همسران سوخت بر خود نشسته و حالا نه تنها داغدار عزیز خود هستند ، بلکه از این پس باید به تنهایی تمام هزینه های زندگی شان را تامین کنند .
در این روزهایی که کرونا، گرانی و تحریم، امرار معاش را برای مردم کشور سخت کرده، زنان این استان وظیفه‌ای سخت تر از قبل را به دوش دارند چرا که اندک یارانه شان کفاف خرید نان مصرفی روزانه شان را هم نمی دهد و تنها راه درآمدی شان که همان مشاغل خانگی است روز به روز با مشکلات بیشتری مواجه می شود.
زنان در این استان نماد بزرگ مقاومت و استقامت هستند و هر کدام به نوعی سکان زندگی را به دست گرفته اند. در کنار بسیاری از تبعیض ها در این استان، بسیاری از زنان در دور افتاده ترین نقاط و از دل قطعی آب، برق و یا اینترنت به سختی و از پسِ جاده‌های صعب العبور پا در عرصه نقش آفرینی نهاده و در کسوت های مختلف فرهنگی، اجتماعی و سیاسی موفقیت های مختلفی را کسب کرده و حالا زبان زد عام و خاص اند.
استعداد و جایگاه ویژه زنان در خانواده های سیستان و بلوچستانی ،سبب کاهش تعصب ها و غفلت ها نسبت به مقام زن شده و حالا دیگر کمتر کسی از محدودیت‌های خانوادگی زنان در این استان سخن می‌‌گوید، هر‌چند تا رفع تبعیض ها نسبت به زنان در این استان راه رفتنی بسیار است اما باز هم کور سوی امیدی برای رفع همیشگی تبعیض ها ایجاد شده است.
امیدواریم روزی فرا رسد که دیگر شانه های هیچ زنی در این استان سنگینی کپسول گاز، آب، نفت و هزاران بار دیگر زندگی را تحمل نکنند و توانمندی هایشان به گونه دیگری مورد استفاده قرار گیرد.
فائقه راغی/ سرپرست خبرگزاری ایلنای سیستان و بلوچستان
