در روزی که پرسپولیس صاحب توپ و میدان بود، موقعیت‌های گلزنی زیادی را خلق کرد و با دو گل کنعانی زادگان و آل کثیر از سد شاگردان ساکت الهامی گذشت تا با روحیه خوب به لیگ قهرمانان آسیا برود.
گل محمدی که حالا تیمش را بهتر از همیشه می‌شناسد و نفرات بیشتر و آماده تری را هم در اختیار دارد برای بازی با نساجی اصلا ریسک نکرد و ترکیب خوبی را به میدان فرستاد. تیم او در همان ۳۰ دقیقه اول بازی یک گل زد و بارها و بارها با حرکات ترابی نظم دفاعی نساجی را بر هم زد. در واقع اگر همان ۳۰ دقیقه اول بازی را می دیدید می‌توانستید حدس بزنید که برنده بازی قطعاً پرسپولیس است چرا که شاگردان یحیی کاملاً باانگیزه و آماده نشان دادند و اجازه هیچ کاری را به بازیکنان نساجی ندادند. در آن سو مازندرانی ها تقریباً هیچ حرف خاصی برای گفتن نداشتند و به جرأت می‌توان گفت در طول ۹۰ دقیقه فقط یک فرصت ایجاد کردند.
کادر فنی نساجی آنقدر عصبی بودند که دو نفرشان اخراج شدند و این مسئله در بازی تیم نساجی هم کاملاً نمود داشت. مسلما این تیم با این وضعیت کار سختی برای بقا در لیگ بیستم دارد هرچند که تعداد تیم های ضعیف لیگ برتر کم نیست و همین مسئله مازندرانی ها را به بقا در لیگ امیدوار می‌کند.
پرسپولیس در حالی با دو گل از سد نساجی گذشت که حداقل چهار گل نزد وگرنه می توانست قبل از سفر به آسیا یک پیروزی پرگل را جشن بگیرد.
در این بازی امید عالیشاه با پاس خوبی که به آل کثیر داد هم باعث شد تا او بعد از مدت ها گلزنی کند و هم طلسم مهاجمان پرسپولیس در لیگ بیستم را شکست.
گلی که عیسی در دقایق پایانی مسابقه با نساجی زد سومین گل مهاجمان پرسپولیس در لیگ بیستم بود. در واقع از ۲۷ گلی که پرسپولیس به ثمر رسانده ۲۴ گل سهم مدافعان و هافبک‌ها بوده و مهاجمان تنها سه گل به ثمر رسانده اند.
گلی عیسی را هم باید به پای عالیشاه نوشت که به نوعی فداکاری کرد تا طلسم مهاجمان پرسپولیس در آستانه لیگ قهرمانان آسیا بشکند و آل کثیر هم با روحیه خوب وارد این مسابقات شود. تشکر کردن های عیسی از امید کاملا بیانگر این مطلب بود و نشان می‌داد که در تیم گل محمدی رفاقت و اتحاد خوبی وجود دارد. نکته‌ای که هواداران پرشمار پرسپولیس را به موفقیت تیم محبوب‌شان در آسیا امیدوار می‌کند.
