به گزارش افق انلاین ، فدراسیون فوتبال ایران از کنفدراسیون فوتبال آسیا (AFC) برای اعطای میزبانی دیدارهای باقیمانده انتخابی جام جهانی ۲۰۲۲ قطر و جام ملت‌های آسیا ۲۰۲۳ چین به بحرین، به دادگاه حکمیت ورزش (CAS) شکایت کرده است. شکایتی که با قید فوریت برای CAS ارسال شد و کنفدراسیون فوتبال آسیا برای رسیدگی فوری به پرونده باید موافقت خود را اعلام کند.
با این حال، آنچه در خصوص شکایت فدراسیون فوتبال به CAS در این پرونده مطرح شده، به نتیجه رسیدن یا نرسیدن ایران است که برای بسیاری سؤال ایجاد می‌کند. برخی معتقدند فدراسیون فوتبال در این پرونده به نتیجه نمی‌رسد و این شکایت چیزی جز هزینه برای کشورمان نخواهد داشت، برخی هم معتقدند باید از همین فرصت که تنها امید ایران برای بازگرداندن میزبانی است، استفاده کند.
در این پرونده اما جای امیدواری برای بازگرداندن تصمیم AFC وجود دارد. نکته اول پذیرش این شکایت از سوی CAS است که شکایت را وارد دانسته‌اند. یعنی مدارک و مستندات ایران، آنقدر جای بررسی داشته که CAS از AFC درخواست کرده لایحه دفاعی خود را ارسال کند. مسئله دیگری که به ایران شانس پیروزی می‌دهد، نامه‌نگاری‌های پنهانی است که AFC با ایران داشته و محتوای آن به نوعی پذیرفتن این مسئله بوده که اعطای میزبانی به بحرین دلایل مستدلی نداشته است. یعنی AFC به نوعی می‌دانسته که در صورت ارسال این پرونده به CAS وارد چالش خواهد شد و به همین دلیل سعی داشت موضوع را به صورت مسالمت آمیز با ایران حل کند، اما باز هم نمی‌خواست از تصمیم خود عقب‌نشینی کند.
مسئله بسیار مهم دیگری هم در این پرونده، می‌تواند کفه ترازو را به سود کشورمان سنگین کند. جایی که داتو ویندزور جان، دبیرکل AFC در نامه به فدراسیون فوتبال ایران اعلام کرده تصمیم اعطای میزبانی به بحرین تصمیم دبیرخانه (دفتر دبیرکلی) بوده و شیخ سلمان به عنوان رئیس کنفدراسیون و کمیته اجرایی دخالتی در این تصمیم نداشته است. در حالی که طبق آیین نامه AFC و عرف موجود، تصمیم‌گیری درباره میزبانی مسابقات باید از سوی کمیته مسابقات اتخاذ و توسط کمیته اجرایی تأیید شود. همچنین مسابقاتی که زیر نظر فیفاست، باید به تأیید کمیته مسابقات فدراسیون جهانی فوتبال نیز برسد، اما آیا تصمیم‌گیری یک جانبه دبیرخانه که فقط مجری تصمیمات به تصویب رسیده، قانونی بوده است؟
اگر درخواست ایران برای رسیدگی فوری به این پرونده مورد موافقت AFC قرار نگیرد و موضوع در شرایط عادی رسیدگی شود، می‌تواند منجر به معلق شدن مسابقات گروه C شود. در این صورت تکلیف تمام تیم‌های صعود کننده به مرحله بعدی مشخص نخواهد شد و مسابقات تحت نظر فیفا (انتخابی جام جهانی) دچار چالش می‌شود که امکان دارد پای فیفا را هم وسط بکشد و فشارها برای عقب نشینی AFC از تصمیمش را به دنبال داشته باشد. تعویق مرحله بعدی مسابقات انتخابی جام جهانی و فشار احتمالی اسپانسرها، AFC را وارد چالش اقتصادی می‌کند و باعث می‌شود ایران از این جهت هم شانسی برای پیروزی در این پرونده داشته باشد.
با تمام این اوصاف، باید دید در نهایت شکایت ایران در دادگاه عالی ورزش چه نتیجه‌ای به دنبال خواهد داشت. آیا کنفدراسیون فوتبال آسیا با رسیدگی فوری به این پرونده موافقت خواهد کرد یا سعی می‌کند برای خود زمان بخرد. اتفاقی که ممکن است شروع مرحله بعدی مسابقات انتخابی جام جهانی ۲۰۲۲ را دچار چالش کند و به تعویق بیندازد.
در بدبینانه‌ترین حالت، دادگاه حکمیت ورزش (CAS) تصمیم کنفدراسیون فوتبال آسیا (AFC) را تأیید خواهد کرد که آن موقع چیزی برای ایران تغییر نکرده است. یعنی فدراسیون فوتبال ایران، چیزی از دست نمی‌دهد و تیم ملی طبق برنامه اعلامی باید مسابقات خود را در بحرین برگزار کند. اگر هم موضوع پرداخت هزینه رسیدگی به این شکایت است، باید این سؤال را مطرح کرد که آیا هزینه رسیدگی به این پرونده برای به چالش کشیدن AFC ارزشمند نیست؟
در صورت پیروزی ایران در این پرونده نیز، مسائل دیگری دارای ارزش و فایده خواهد بود. اول از همه اینکه تیم ملی فوتبال ایران میزبانی خود از دیدارهای خانگی‌اش را به دست خواهد آورد و لازم نیست در هوای گرم و شرجی بحرین به مصاف رقبا برود. به این ترتیب تیم ملی در آرامش، امکانات و شرایط مناسب‌تری برای صعود از گروه تلاش خواهد کرد. همچنین برای اولین بار فوتبال ایران در یک پرونده بین‌المللی با چنین ابعادی و با چنین حساسیت‌هایی پیروز خواهد شد.
با هر اتفاقی و هر رأیی از سوی CAS این نکته هم قابل تأمل است که AFC متوجه خواهد شد نمی‌تواند به هر شکلی که خواست درباره فوتبال ایران تصمیم‌گیری کند و در صورت تصمیمات غیر منطقی باید چالش‌های این چنینی را بپذیرد. درس بزرگی برای این نهاد فوتبالی که هزینه کردن برای آن ارزش دارد.
در هر صورت باید منتظر ماند و دید دادگاه حکمیت ورزش به سود کدام طرف رأی خواهد داد. هیچ طرف دعوی در یک پرونده حقوقی نمی‌تواند خود را از پیش بازنده یا از پیش برنده بداند و به همین دلیل نباید در چنین پرونده‌ای که ابهامات زیادی به دنبال دارد، برای یک طرف شانس قائل بود و برای طرف دیگر نه. با این حال همچنان شکایت ایران به CAS موافقان و مخالفان خودش را دارد اما با دلایلی که در بالا برشمرده شد، شکایت کشورمان از AFC می‌تواند توجیه مناسبی داشته باشد
