هنگامی که آتش نبرد میان مدافعان حرم و تکفیری‌ها در جریان آزادسازی شهرهای شیعه‌نشین نبل و الزهرا شدت گرفته بود. شهید عبدالصالح در آخرین لحظات عمرش برای پدرش نامه‌ای نوشت.
بعد از پیگیری‌های زیاد توانست کارهای اعزامش را برای دفاع از حرم عمه سادات فراهم کند. سر از پا نمی‌شناخت و در دیدار آخر با خوشحالی زیاد از خوابی که دیده بود، برای پدر و مادرش تعریف کرد و گفت: خواب دیدم یک گلابی کندم و خوردم که تا حالا تو این دنیا چنین بویی و طعمی با این خوشمزگی احساس نکردم و نخوردم. الان تو فضای وجودم این بو هست. تا جمله‌اش تمام شد، به دل پدرش افتاد پسرش به زودی شهید می‌شود. همین هم شد. چند ماه بعد، عبدالصالح به شهادت رسید.
عکس یادگاری عبدالصالح با کودکان سوری
این ارتباط معنوی پدر و پسری هم حتی در لحظات آخر عمر شهید هم ادامه داشت. عبدالصالح در لحظات آخر شهادتش برای پدرش این گونه نوشت:
بابا جون سلام
حرف زیاد دارم برات بنویسم، ولی وقت ندارم و این تکفیری‌ها دارن میان جلو، باید کار رو شروع کنم. الان زیر آتش سنگین هستم. فقط میگم دوستتون دارم. حلالم کنید. لقمه حلال شما نتیجه داد. سرتونو بلند کنید. یوقت خواهشاً لباس مشکی نپوشید. دوست داشتم دستتون الان روی سرم بود و احساس آرامش می‌کردم. بابت همه زحمت‌ها و فداکاری شما تشکر.
بازم دوستتون دارم. خدا کنه شما هم شهید بشی.
دوستدار شما
عبدالصالح
آرزوی عبدالصالح برای پدرش
درباره شهید
شهید عبدالصالح زارع بهنمیری از اهالی روستای کریم‌کلا بهنمیر مازندران متولد ۲۶ فروردین ماه سال ۶۴ است. او سومین شهید مدافع حرم شهرستان بابلسر و چهاردهمین شهید مدافع حرم استان مازندران است که در سن ۳۰ سالگی به آرزوی خود دست یافت. عبدالصالح در ۱۶ بهمن ماه سال ۱۳۹۴ در جریان نبرد آزادسازی شهرهای شیعه‌نشین نبل و الزهرا سوریه به شهادت رسید. پیکرش در استان مازندران تشییع و سپس برای خاکسپاری به قم منتقل شد. پس از اقامه نماز به امامت آیت‌الله نوری‌همدانی از مرجع تقلید بر پیکر مطهرش، در گلزار شهدای علی بن جعفر (ع) به خاک سپرده شد.
خداوند این شهید بزرگوار را با ارباب بی کفنش محشور نماید ایران اسلامی را همین جوانان در برابر دشمنان به پیروزی رساندن و خواهند رساند