این روزنامه نوشت: مشکل کنونی اینست که در میان نامزدهای ریاست جمهوری انتخابات ۱۴۰۰ کسی که بتواند قانون را بر کشور حاکم کند دیده نمی‌شود. هیچیک از نامزدهای هفتگانه از ضرورت محور قرار دادن قانون سخن نگفتند. هیچیک از آنها نگفتند قانون اساسی جمهوری اسلامی اگر به درستی عمل شود می‌تواند به بی‌سروسامانی موجود پایان دهد. هیچیک از آنها تضمینی برای پای‌بندی به قانون ندادند ولی تا دلتان بخواهد وعده‌های خلاف قانون و یا غیرقابل تحقق دادند. این بی‌توجهی به مقوله قانون، نشان داد نامزدهای ریاست جمهوری با ریشه نابسامانی موجود کشور آشنا نیستند. آنها یا نمی‌دانند تجاوزی که به قانون اساسی شده کشور را به این روز انداخته و یا این واقعیت را می‌دانند ولی جرات و جسارت اعلام آن را ندارند. در هر دو صورت، چنین افرادی امکان ندارد بتوانند این مشکل اصلی و ریشه‌ای را حل کنند.
عدالت، مقوله دیگری است که گم شده امروز جامعه ماست. درست است که ما در مواردی از قبیل صنایع دفاعی، هسته‌ای، پزشکی و… پیشرفت‌های خوبی داشته‌ایم ولی این واقعیت قابل انکار نیست که نتوانسته‌ایم عدالت را برقرار کنیم. استقرار عدالت، از وعده‌های اصلی نظام جمهوری اسلامی بود. اصولاً نظام اسلامی بدون عدالت، یک نظام حکومتی میان‌تهی است و فلسفه وجودی ندارد. ما امروز نمی‌توانیم ادعا کنیم جامعه ما که ادعای اسلامی بودن آن را داریم از عدالت برخوردار است. وقتی عدالت وجود ندارد، وظیفه نامزدهای ریاست جمهوری اینست که رسالت اصلی خود را ایجاد عدالت در کشور بدانند. متاسفانه مقوله «عدالت» در سخنان نامزدهای ریاست جمهوری غایب بود. آنان یا به دلیل برخورداری از زندگی مرفه، بی‌عدالتی موجود را احساس نمی‌کنند و یا اصولاً خود را موظف به ایجاد عدالت نمی‌دانند. در هر دو صورت، چنین افرادی نمی‌توانند حلال مشکلات امروز این کشور باشند.
جای خالی اخلاق، بی‌توجهی به ارزش‌ها، آرمان‌ها و اصولی که مردم ایران برای آنها قیام کردند و انقلاب را به پیروزی رساندند، در مناظره‌ها و تبلیغات انتخاباتی نامزدهای ریاست جمهوری کاملاً محسوس است. فراموش شدن اخلاق و ارزش‌ها و اصول و آرمانهاست که جامعه ما را به دو طبقه فقیر و غنی تقسیم کرده و فاصله طبقاتی را به بی‌نهایت رسانده است. افرادی که با این واقعیت آشنا نیستند و یا اگر هستند تلاش برای احیاء این مقولات را در برنامه‌های خود نگنجانده‌اند، نمی‌توانند عهده‌دار اصلاح نظام و برطرف ساختن معایب موجود باشند.
تعدادی از نامزدهای ریاست جمهوری خود از بانیان شکست برجام و برقراری تحریم‌ها بوده‌اند و تا امروز برای جلوگیری از حل مشکلات اقتصادی کشور از توان و جایگاه خود استفاده کرده‌اند. اینان، هموارکنندگان راه برای کاسبان تحریم بوده‌اند و به همین دلیل اصولاً از عوامل وضع تحریم‌ها سخنی نمی‌گویند و تا می‌توانند از عوارض منفی تحریم‌ها برای کسب رای سوءاستفاده می‌کنند. این افراد نه‌تنها نمی‌توانند مشکل کشور را حل کنند بلکه بیش از گذشته به آن دامن خواهند زد.
