بسم الله الرحمن الرحیم
جای خالی مکتب شهید حاج قاسم سلیمانی در آموزش و پرورش
مِنَ المُؤمِنینَ رِجالٌ صَدَقوا ما عهَدُوا اللهَ عَلَیهِ فَمِنهُم مَّن قَضی نَحبَهُ وَ مِنهُم مَن یَنتَظِر وَ ما بَدَّلُوا تَبدیلاً(احزاب ۲۳)
گاهی یک تورق کوچک در لابلای صفحات تاریخ کافی است تا انسان در جستجوی معنای زندگی ،زندگی معنادار را بشناسد و با عبور از زندگی منطقی، منطق زندگی را درک کند
تاریخ پر است از دیالوگ های تاریخ ساز و سرشار است از مونولوگ های تاریخ سوز !
تاریخ لبریز از آدمهای فرصت ساز است و انسان های فرصت سوز!
و سراسر تاریخ آمیخته با این حقیقت است که اگر نخواهیم از گذشتگان عبرت بگیریم حتماً برای آیندگان عبرت خواهیم شد!
یکی از جاودانه ترین اظهارات و تامل برانگیز ترین اعترافات تاریخ معاصر گفتارهای عالم مجاهد و عارف مبارز شهید سید مجتبی نواب صفوی است که وقتی از او سوال می شود چرا با حضور مرجعیت وقت حضرت آیت الله بروجردی رضوان الله تعالی علیه شما به عنوان طلبه علم اقدام را به دوش گرفته اید گفت برای این که من سرباز اسلام هستند و آقای بروجردی افسر هستند و تا زمانی که سرباز هست افسر به میدان نمی‌رود ایشان مقامشان مرجعیت منیع جهان اسلام است و از طرفی ما هستیم ،اگر نبودیم ایشان اقدام می فرمودند و با وجود ما لازم نیست که ایشان اقدام بکند!
شاید همین چند سطر برای همیشه کفایت کند تا بدانیم مردی که آرزویش ایجاد حکومت اسلامی بود چگونه مجاهدانه و مظلومانه برای تحقق این هدف بلند گام برمی‌داشت و در عرصه تبعیت ،پشت‌سر مرجع و مقتدایش بود اما در عرصه عمل و اقدام در سنگر خط مقدم حرکت می کرد چقدر در نظام تعلیم و تربیت امروز جای شهید نواب ها خالی است. آموزش و پرورش ما محتاج اندیشه نواب هاست که با فهم دقیق مختصات زمانی سرباز امام هستند و سنگینی بار را از دوش ولی امر می‌کاهند .و چقدر این اندیشه به “مکتب قاسم سلیمانی و حاج حسن طهرانی مقدم شباهت دارد که همزمان با اطاعت و تبعیت از فرمانده خود با جانفشانی و بصیرت منویات امام خویش را تشخیص می دادند و غیرت دینی شان اجازه نمی داد که رهبر آنها زبان به طرح مطالبه بگشاید.
