آرتین زهرابی؛ وزیر ورزش و جوانان هنوز از رسانه‌ها و نقش محوری آنها در جامعه ورزش سخنی نگفته و به نکته ای اشاره نکرده است. رسانه‌ها فقط یادشان هست حمید سجادی در روزی که باید از مجلس رای اعتماد می‌گرفت در یک نطق احساسی، خود را چهره ای ورزشی و درد کشیده این راه معرفی کرد.
سن و سال ما به سال‌هایی که آقای وزیر؛ ورزش می‌کرد و دونده ای مطرح بود می‌خورد. آن سال‌ها را به خوبی یادمان هست اما برای تشریح شرایط یک وزیر موفق، لزومی ندارد گذشته‌های او را شخم بزنیم؛ چرا که «میزان حال فعلی افراد است» و باید ببینیم حمید سجادی چه تصمیماتی برای بهبود شرایط می‌گیرد.
مسلما وزیر ورزش در اولین اقدام باید سراغ مدیریت این دو بخش برود؛ استقلال و پرسپولیس و طبعا می‌داند این دو باشگاه در دولت‌های مختلف و با وزاری گوناگون، به این وضعیت کنونی رسیده‌اند. ویرانه ای از باشگاهداری خصوصی و دولتی در تمام این سال‌ها روی دست فوتبال کشورمان مانده و بی تعارف ساز و کار مشخصی هم برای رهایی از این وضعیت وجود ندارد.
فوتبال ایران مانند بسیاری از حوزه‌های اقتصادی دیگر با قوانین فعلی و بعضا تحمیلی، نمی‌تواند مانند سایر کشورها به راهش ادامه بدهد و به منبع درآمدزایی یا سرمایه گذاری تبدیل شود. در نتیجه باید بگوییم آقای وزیر راه حل چندانی برای این کلاف سردرگم ندارد؛ مگر اینکه با حکمیت و مدیریت او و انتخاب‌های مناسب، میزان این خسارت‌ها کمتر شود.
برای اینکه در نگاه نخست، تسلط آقای وزیر بر امور ورزش را بسنجیم و درباره کیفیت و کمیت مدیریت او قضاوت کنیم منتظر انتخاب‌های حمید سجادی در بخش مدیریت دو باشگاه پرسپولیس و استقلال و هستیم. تا آن روز که این مدیران انتخاب شوند صبر می‌کنیم؛ چرا که آقای وزیر هم می‌داند ما در ابتدای راه با مشکلات مدیریتی مواجه هستیم و بخش مهمی از قسمت اعظم معضلات ورزش ایران «مدیریت» است. آقای وزیر منتظریم…
